معنی متنجس
- متنجس((مُ تَ نَ جِّ))
- نجس شونده، ناپاک
واژههای مرتبط با متنجس
متنجس
- متنجس
- ناپاک، آلوده، نجس شده
متنجس
- متنجس
- نجس شونده، ناپاک
متنجس
- متنجس
- ناپاک. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آلوده و ناپاک. (ناظم الاطباء). نجس شده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به تنجس شود
متنجس
- متنجس
- آلوده، ناپاک، ناطاهر، نجس
متضاد: طاهر
متنفس
- متنفس
- نفس کش، جاندار، زنده
متنفس
- متنفس
- دم بر زننده، نفس کشنده
متنجم
- متنجم
- ستاره شناس گاه شناس
متنجز
- متنجز
- روایی خواهنده نیاز مند آنکه از دیگری بخواهد تا حاجت وی روا کند، روا کننده حاجت جمع متنجزین
متنفس
- متنفس
- نفس کشنده، نفس کش، جاندار، زنده، جمع متنفسین
