معنی متسلم در لغت نامه دهخدا

پذیرفتۀ چیزی. (آنندراج) (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که می گیرد هر چیز بخشیده شده را و آن را در ملکیت خود نگاه می دارد. (ناظم الاطباء)، کسی که اسلام آورده باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب)، آن که راه می پیماید بدون خطا کردن. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تسلم شود

معنی متسلم در لغت نامه دهخدا

تسلیم شده و پذیرفته شده و تفویض شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به مادۀ قبل شود

معنی متسلم - جستجوی لغت در جدول جو

متسلم

لغت نامه دهخدا

متسلم

لغت نامه دهخدا

متظلم

کسی که از دیگری شکایت کند، دادخواه

فرهنگ فارسی عمید

متکلم

کسی که سخن می گوید، تکلم کننده، گوینده، سخن گو، کسی که در علم کلام تبحر دارد، دانشمند علم کلام،
از نام های خداوند، خطیب
متکلم مع الغیر: در دستور زبان علوم ادبی اول شخص جمع
متکلم وحده: در دستور زبان علوم ادبی اول شخص مفرد

فرهنگ فارسی عمید

متعلم

کسی که علم و هنری را از دیگری فرامی گیرد، دانش آموز

فرهنگ فارسی عمید

متالم

ویژگی کسی که از حادثه و پیشامدی افسرده و دردمند باشد، دردمند، دردناک

فرهنگ فارسی عمید

متسالم

سازگار، هماهنگ

فرهنگ فارسی عمید

متسلح

سلاح پوشیده

فرهنگ فارسی عمید

متسلط

غلبه کننده

فرهنگ فارسی عمید

متسلی

تسلی یافته

فرهنگ فارسی عمید

متسلی

(مُ تَ سَلْ لی)

خورسند و بی غم. (آنندراج). دل نواخته شده و تسلی داده شده. (ناظم الاطباء) : بجهت آن که هر که را نصرت در جانب او وجود گیرد هر آینه دلش متسلی خواهد بود. (انوار سهیلی). و رجوع به تسلی شود

لغت نامه دهخدا

متسمل

(مُ تَ سَمْ مِ)

آن که خورد آب باقی مانده را. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که می آشامد باقی ماندۀ آب ظرف را. (ناظم الاطباء). و رجوع به تسمل شود

لغت نامه دهخدا

متسنم

(مُ تَ سَنْ نِ)

برآینده بر چیزی. (آنندراج) (از منتهی الارب). برآمده. (ناظم الاطباء) ، نشانیده شده. نهاده شده بر چیزی. (ناظم الاطباء) ، کسی که ناگاه و به طور غفلت چنگ می زند وفرامی گیرد. (ناظم الاطباء). ناگاه فروگیرنده. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تسنم شود

لغت نامه دهخدا

متسوم

(مُتَ سَوْ وِ)

آن که نشان حرب بندد بر خود. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). نشان جنگ بر خود بسته. (ناظم الاطباء). و رجوع به تسوم شود

لغت نامه دهخدا

متحلم

(مُ تَ حَلْ لِ)

به تکلف بردباری نماینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که به تکلف بردباری و شکیبائی کند. (ناظم الاطباء) ، کودک پیه ناک. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). شتر و کودک و ملخ و سوسمار فربه و پیه ناک. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، خواب بیننده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

تمسلم

(تَ تُ)

مسلمان گویانیدن. یقال: کان یسمی محمداً ثم تمسلم ای یسمی بمسلم. نخست نامش محمد بوده و سپس به مسلم موسوم گردید. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و این مأخوذ از مسلم است چنانکه تمسکن از مسکین. (از اقرب الموارد). مسلم شدن و دین اسلام قبول کردن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متسلل

(مُ تَ سَلْ لِ)

بازگشته و واماندۀ از عقب. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، کسی و یا چیزی که پنهان و نادیده بیرون می آید. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا