معنی متالم
- متالم
- ویژگی کسی که از حادثه و پیشامدی افسرده و دردمند باشد، دردمند، دردناک
واژههای مرتبط با متالم
متالم
- متالم
- دردناک، دردمند، درد یافته درد ناک دردمند درد کشنده دردمند، کسی که بر اثر حادثه و واقعه ای دردمند و افسرده است جمع متالمین
متالم
- متالم
- المناک، دردمند، اندوهگین، دلخور، دلگیر، متاثر
متضاد: مشعوف
متکلم
- متکلم
- سخنگو
متظلم
- متظلم
- کسی که از دیگری شکایت کند، دادخواه
متامل
- متامل
- کسی که در امری فکر و اندیشه می کند
متکلم
- متکلم
- کسی که سخن می گوید، تکلم کننده، گوینده، سخن گو، کسی که در علم کلام تبحر دارد، دانشمند علم کلام،
از نام های خداوند، خطیب
متکلمِ مع الغیر: در دستور زبان علوم ادبی اول شخص جمع
متکلمِ وحده: در دستور زبان علوم ادبی اول شخص مفرد
معالم
- معالم
- مُعلَم ها، نشانه ها، علامت ها، جمعِ واژۀ مُعلَم
متعلم
- متعلم
- کسی که علم و هنری را از دیگری فرامی گیرد، دانش آموز
متاله
- متاله
- کسی که به علم الهیات اشتغال دارد، عابد، زاهد، خداشناس
