معنی ماچ در فرهنگ فارسی عمید

بوسه، عملی که با گذاشتن هر دو لب بر روی گونه یا لب های کسی یا بر روی چیزی صورت می گیرد، ماچ کردن: بوسیدن

معنی ماچ در لغت نامه دهخدا

بوسه، (جهانگیری)، بوسه و قبله، (ناظم الاطباء)، بوسه است که به عربی قُبله گویند، (برهان)، بوسه و مصدر آن ماچیدن است، (از آنندراج)، بوس، بوسه، قبله، (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)،، - ماچ و بوسه، بوس، ماچ، بوسه ای چند

معنی ماچ در فرهنگ لغت هوشیار

بوسه و قبله، بوس، ماچیدن

معنی ماچ در فرهنگ فارسی معین

بوسه، بوسه ای که معمولاً با صدا همراه است، ماچ مالی کردن: پیاپی بوسیدن

معنی ماچ - جستجوی لغت در جدول جو

ماچ

فرهنگ فارسی عمید

ماچ

لغت نامه دهخدا

ماچ

فرهنگ لغت هوشیار

ماچ

فرهنگ فارسی معین

ماچ

فرهنگ واژه مترادف متضاد

ماچ

فرهنگ گویش مازندرانی

کماچ

کماج، نوعی نان ضخیم و پوک که با آرد گندم و آرد نخود تهیه می شود، بسکماج

فرهنگ فارسی عمید

ماچه

ماده (سگ یا خر) مثلاً ماچه خر، ماچه سگ

فرهنگ فارسی عمید

ماچوچه

ظرف کوچک لوله دار که با آن دارو به دهان کودک می ریزند

فرهنگ فارسی عمید

ماچ کردن

بوسیدن، بوسه زدن، بوسه گرفتن

فرهنگ فارسی عمید

ماچه سگ

(چَ / چِ سَ)

سگ ماده. ماده سگ. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

ماچیدن

(اَ دَ)

بوسه زدن. (ناظم الاطباء). بوسیدن:
فوقیا! می ماچمت لبها که غیر از تو اگر
در مزخرف نشاءه صاف حقیقت داده اند.
فوقی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ماچین

کشن شین، (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)، نام ملکی یا شهری و چین و ماچین شهرت دارد، در تاریخ بنا کتی چین و مهاچین است و مها لفظ هندی بمعنی بزرگ و عظیم، (آنندراج)، مهاچین در سنسکریت بمعنی مملکت چین می باشد، (ناظم الاطباء)، ملکی است در جنوب چین و مشرقی هندوستان، (غیاث)، در ادبیات فارسی ظاهراً از چین مراد ترکستان شرقی است و از ماچین چین اصلی یا چین بزرگ:
چو آگاهی آمد به ماچین و چین
بگوینده بر خواندم آفرین،
فردوسی،
شب تیره باید شدن سوی چین
وگر سوی ماچین و مکران زمین،
فردوسی،
به ماچین و چین آمد این آگهی
که بنشست رستم به شاهنشهی،
فردوسی،
بگو آن تودۀ گل را بگو آن شاخ نسرین را
بگو آن فخر خوبانرا نگارچین و ماچین را،
فرخی،
از ادبا عالمی فرست به ماچین
وز امرا شحنه ای فرست به ارمن،
فرخی،
مملکت خانیان همه بستاند
بر در ماچین خلیفتی بنشاند،
منوچهری،
و از سوی لب دریا به چین شد و از آنجا به ماچین به ترکستان اندر آمد (تاریخ سیستان)،
چین توظاهر و ماچین بمثل باطن
تو به چین بودی و مانده ست ترا ماچین،
ناصرخسرو،
افسانه ها بمن بر چون بندی
گویی که من به چین و به ماچینم،
ناصرخسرو،
از جور بت پرستان در هندوچین و ماچین
پر درد گشت جانت رخ زرد و روی پرچین،
ناصرخسرو،
و حکما و منجمان و ارباب دانش و اصحاب تواریخ و اهل ادیان و ملل از اهالی ختای و ماچین و هند و کشمیر و تبت ... در بندگی حضرت آسمان شکوه گروه مجتمعاند، (جامع التواریخ)، زندگانی پادشاه روی زمین و خسروچین و ماچین در پناه رای متین و انوار عقل مبین ... دراز باد، (سندبادنامه ص 211)، سرحد ماچین و اقصای چین که مقر سریر مملکتی واروغ اسباط چنگیزخان است ... (جهانگشای جوینی)،
دو چشم شوخ تو برهم زده ختا و حبش
بچین زلف تو ماچین و هند داده خراج،
حافظ،
رجوع به چین و چین و ماچین شود

لغت نامه دهخدا

ماچین

در فارسی ماچین بمعنی چیزی که آنرا بوسه داده باشند، چه ماچ بوسه را گویند، (آنندراج) :
دلم در زلفش از فکر دهانش برنمی آید
اگر در بند چین افتاده ام در قید ماچینم،
محسن تأثیر (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

قماچ

(قُ)

کماچ و آن نوعی است از نان و ظاهراً لفظ ترکی است. (غیاث اللغات)

لغت نامه دهخدا

اماچ

(اُ)

همان اماج است. (شرفنامۀ منیری). در تداول مردم گناباد (خراسان) ، آشی که از آرد پزند. و رجوع به اماج شود

لغت نامه دهخدا

کماچ

(کُ)

نوعی ازنان است که سطبر باشد. (غیاث). کماج. و رجوع به کماج شود، به معنی بادریسۀ خیمه و این لفظ ترکی است. (غیاث). و رجوع به معنی آخر کماج شود

لغت نامه دهخدا

ماچه الاغ

(چَ / چِ اُ)

خر ماده. ماچه خر. ماده خر. طاله. بتره. ام حلس. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

ماچخ

(چِ)

سعی و جهد و کوشش و کار و عمل. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ماچه

(چَ / چِ)

ماده، مقابل نر. (ناظم الاطباء) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). گویا فقط در خر الاغ مستعمل است. گاهی هم در سگ گفته می شود: ماچه خر. ماچه سگ. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا