معنی لرکن - جستجوی لغت در جدول جو

لرکن

لغت نامه دهخدا

چرکن

چرکین، هر چیز ناپاک و چرک آلود، چرک دار، شوخگین، ریمناک، ریمن، ریم آلود، ویژگی زخمی که از آن چرک بیاید

فرهنگ فارسی عمید

کرکن

غلۀ نیم رس بریان شده

فرهنگ فارسی عمید

لیکن

لکن، ولی، اما، ولیکن، ولیک، لیک برای مثال شاید پس کار خویشتن بنشستن / لیکن نتوان زبان مردم بستن (سعدی - ۱۳۹)

فرهنگ فارسی عمید

سرکن

سرکرده، سردار، شاخص در میان انجمن

فرهنگ فارسی عمید

ترکن

ترکان، عنوانی برای زنان، بانو، بی بی، خاتون، بیگم، ارجمند

فرهنگ فارسی عمید

فرکن

زمینی که سیل از آن عبور کرده و آن را کنده و گود کرده باشد، فرغن، فرکند، جوی آب، کاریز، نقب

فرهنگ فارسی عمید

مرکن

لاوک، تشت، تغار

فرهنگ فارسی عمید

خرکن

(خَ کَ)

نام قریه ای بوده است از قرای نیشابور. (از انساب سمعانی) (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

ارکن

(اَ کُ)

جمع واژۀ رکن

لغت نامه دهخدا

ارکن

(اَ کَ)

نعت تفضیلی ازرکین. استواررای تر. آهسته تر. آرمیده تر. باوقارتر

لغت نامه دهخدا

چرکن

(چِ کِ)

چیزی کثیف. (برهان) (آنندراج). هر چیز کثیف و پلید و ناپاک. (ناظم الاطباء). چیز چرک دار. (فرهنگ نظام). چرکین. چرگن. آلودۀ به چرک. چرک آلود. چرکناک. شوخگن. شوخگین. رجوع به چرک و چرگن شود، زخمی که پیوسته از آن چرک و ریم رود. (برهان) (آنندراج). زخمی که پیوسته از آن چرک میپالاید. (ناظم الاطباء). زخم چرکی. زخم چرک دار. چرکین. ریمگین. ریمناک. آلوده بچرک و ریم. ریم آلود. رجوع به چرک و چرکین شود، کنایه از مال دنیا هم هست. (برهان) (آنندراج). مال دنیا. (ناظم الاطباء). رجوع به چرک و چرک دنیا شود

لغت نامه دهخدا

چرکن

(چَ کَ)

ده کوچکی از دهستان جانکی بخش لردگان شهرستان شهرکرد که در 7هزارگزی جنوب لردگان و 6هزارگزی راه لردگان به پل کره واقع است و 11 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا

ترکن

(اِ)

استوار گردیدن و صاحب وقار شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

زرکن

(زَ کَ)

در طالش به درختچۀ همیشک نام دهند و از آن رنگ زرد برای پشم کنند. رجوع به همیشک شود. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

قرکن

(قَ کَ)

زمینی را گویند که آن را آب یا سیلاب کند، ودر هر جای از آن قدری آب ایستاده باشد، جوی را نیز گویند که آن را نو احداث کرده یا کنده باشند. (آنندراج). رجوع به فرکن و فرکند شود

لغت نامه دهخدا

کرکن

(کَ کَ / کَ کُ)

غلۀ دلمل را گویند، یعنی گندم و جو و نخود و باقلا که نیم رس شده باشد و همچنان با شاخ و برگ بریان کنند و خورند و به ضم ثالث هم گفته اند و با کاف فارسی هم آمده است. (برهان). غلۀ نارس که بریان کنند و بخورند. (از برهان) (انجمن آرا). غلۀ سبز و نیم پخته را گویند که بریان کنند خواه نخود باشد خواه گندم و جو. (غیاث اللغات)

لغت نامه دهخدا

سرکن

(سَ کُ)

سردار فوج. (آنندراج) (غیاث) ، سردار جماعت، رئیس مجلس. (آنندراج) :
ز چهر پرده برافکن که شمع مجلس را
زروی حسن بهر مجمعی تویی سرکن.
خیالی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گرکن

(گَ)

نام یکی از دهستانهای بخش فلاورجان شهرستان اصفهان است که حدود و مشخصات آن بشرح زیر است:
از شمال به دهستان اشترجان و از جنوب به دهستان حومه بالا و پائین شهرضا از خاور به شاهکوه (که خط الرأس آن حد طبیعی این دهستان با دهستان کرارج بخش مرکزی اصفهان است). از باختر به رود خانه زاینده رود و کوه موسی و کوه جوجی.
وضع طبیعی: دو رشته ارتفاع در این دهستان در جهت جنوب خاور به شمال باختر کشیده است. 1- رشتۀ ارتفاعات شاهکوه در قسمت خاوری این دهستان که بلندترین قلۀ آن 2340 هزار گز است و گردنۀ آب نیل در انتهای شمال باختری این کوه واقع شده و راه شوسۀ اصفهان به دهستان گرکن از این گردنه میگذرد. 2- کوههای منفرد: سنگان، جوچی در امتداد هم در قسمت باختری دهستان به موازات شاهکوه واقع و جلگۀ دهستان دروسط این دو رشته ارتفاع قرار گرفته است. بطور کلی هوای آن معتدل و سالم و آب قراء آن از رودخانه زاینده رود و چاهها تأمین میشود. محصول عمده آن عبارت از غلات حبوبات پنبه و جزئی تریاک و شغل عمده اهالی زراعت و گله داری صنایع دستی محلی کرباس و قالیبافی است. راه شوسۀ اصفهان به دهستان گرکن در جهت شمال و جنوب خاوری از کنار دامنۀ جنوبی شاهکوه میگذرد. این راه در آبادی دهسرخ به راه شوسۀ اصفهان به مبارکه که از تنگ لاشتر میگذرد ملحق میشود. در بیشتر آبادیهای این دهستان در تابستان اتومبیل میتوان برد. معدن سرب و قلع در آب نیل و معدن گچ در قراء بروزاد و جوچی و شهاب وجود دارد ولی از معدن سرب هنوز بهره برداری نشده است. این دهستان از 53 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و جمعیت آن 17653 تن میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا

فرکن

(فَ کَ)

کاریز آب بود. (اسدی). جویی را گویند که نو احداث کرده باشند وآب در آن تازه جاری شده باشد. (برهان) :
دو فرکن است روان از دو دیده بر دو رخم
رخم ز رفتن فرکن به جملگی فرکند.
خسروانی.
، زمینی که به صدمۀ سیل کنده شده و جابه جا آب ایستاده باشد، چیزی که به سبب طول مدت از هم فروریخته و پوسیده باشد. (برهان). رجوع به فرغن و فرکند شود

لغت نامه دهخدا

لاکن

(کِ)

نام قدیم بخشی از بلژیک در ایالت برابان که در سال 1921 میلادی به بروکسل منضم شد
به معنی لاشکن است و آن کوهی باشد نزدیک به ملک روس. (آنندراج) ؟

لغت نامه دهخدا

چرکن

آنچه که چرک آلود و ناپاک باشد، زخمی که از آن چرک آید

فرهنگ لغت هوشیار

مرکن

لگن، تشت تشت جامه شویی، تغار بزرگ جای شستشوی لباس و غیره، تغار بزرگ، ظرف غذا: امروز دو مرده بیش گیرد مرکن فردا گوید تربی (رختت) از اینجا برکن، (گلستان)

فرهنگ لغت هوشیار

لهکن

روزه هندوان برهمایی: الا تا مومنان گیرند روزه الا تا هندوان گیرند لگهن. (منوچهری د چا 60: 1)

فرهنگ لغت هوشیار

لیکن

معهذا، ولی، اما، با اینهمه

فرهنگ لغت هوشیار

لرکش

آنکه یا آنچه لر را بکشد، قسمی کشمش پست دارای هسته های درشت و سخت

فرهنگ لغت هوشیار

کرکن

غله نارس که بریان کنند و خورند

فرهنگ لغت هوشیار

فرکن

زمینی که بصدمه سیل کنده شده باشد و جابجا آب در آن ایستاده باشد، جوی تازه احداث شده که در آن آب روان کرده باشد، کاریز آب، چیزی که به سبب طول از هم فرو ریخته و پوسیده باشد

فرهنگ لغت هوشیار