معنی چرکن
- چرکن
- چرکین، هر چیز ناپاک و چرک آلود، چرک دار، شوخگین، ریمناک، ریمن، ریم آلود، ویژگی زخمی که از آن چرک بیاید
واژههای مرتبط با چرکن
چرکن
- چرکن
- آنچه که چرک آلود و ناپاک باشد، زخمی که از آن چرک آید
چرکن
- چرکن
- چیزی کثیف. (برهان) (آنندراج). هر چیز کثیف و پلید و ناپاک. (ناظم الاطباء). چیز چرک دار. (فرهنگ نظام). چرکین. چرگن. آلودۀ به چرک. چرک آلود. چرکناک. شوخگن. شوخگین. رجوع به چرک و چرگن شود، زخمی که پیوسته از آن چرک و ریم رود. (برهان) (آنندراج). زخمی که پیوسته از آن چرک میپالاید. (ناظم الاطباء). زخم چرکی. زخم چرک دار. چرکین. ریمگین. ریمناک. آلوده بچرک و ریم. ریم آلود. رجوع به چرک و چرکین شود، کنایه از مال دنیا هم هست. (برهان) (آنندراج). مال دنیا. (ناظم الاطباء). رجوع به چرک و چرک دنیا شود
چرکن
- چرکن
- ده کوچکی از دهستان جانکی بخش لردگان شهرستان شهرکرد که در 7هزارگزی جنوب لردگان و 6هزارگزی راه لردگان به پل کره واقع است و 11 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)
چرکن
- چرکن
- چرک آلود
چرکین
- چرکین
- اکبیری
چرکین
- چرکین
- آنچه که چرک آلود و ناپاک باشد، زخمی که از آن چرک آید
چران
- چران
- در ترکیب معنی (چراننده) آید: گاو چران گوسفند چران
چوکن
- چوکن
- ترکی پیازک پیازی گرزی که سر آن با زنجیر به دست بند می شود
ترکن
- ترکن
- استوار گردیدن و صاحب وقار بودن
