معنی قرعه در فرهنگ فارسی عمید

سهم، نصیب، تکۀ کاغذ یا هر چیز دیگر دارای شماره یا نشانه که به وسیلۀ انتخاب تصادفی آن، سهم و نصیب کسی را معین می کنند، پشک، قُرعه انداختن: انتخاب تصادفی از طریق قرعه، قُرعه زدن: انتخاب تصادفی از طریق قرعه، قرعه انداختن، قُرعه کشیدن: انتخاب تصادفی از طریق قرعه، قرعه انداختن

معنی قرعه در لغت نامه دهخدا

یکی قرع. رجوع به قرع شود، داغی است که بر ساق شتر کنند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

معنی قرعه در لغت نامه دهخدا

داغی است که بر وسط بینی شتر کنند، گزین مال، آنچه به فال زنند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). پشک:، آسمان بار امانت نتوانست کشید، قرعۀ فال به نام من دیوانه زدند.، حافظ

معنی قرعه در فرهنگ لغت هوشیار

پانسه پشک، بهره یک بارزدن یک بارکوفتن یک بار کوفتن یک بار زدن، نصیب بهره سهم، قطعه ای کاغذ چوب یا استخوان و مانند آن که به وسیله فال زدن یا آن نصیب کسی را معین کنند پشتک

معنی قرعه در فرهنگ فارسی معین

آنچه که با آن فال بزنند

معنی قرعه در فرهنگ واژه مترادف متضاد

پشک، سهم، قسمت، نصیب

معنی قرعه - جستجوی لغت در جدول جو

قرعه

فرهنگ فارسی عمید

قرعه

لغت نامه دهخدا

قرعه

لغت نامه دهخدا

قرعه

فرهنگ لغت هوشیار

قرعه

فرهنگ فارسی معین

قرعه

فرهنگ واژه مترادف متضاد

قرحه

زخم، ریش، جراحت، در پزشکی آبله

فرهنگ فارسی عمید

قارعه

صد و یکمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۱۱ آیه
جمع قوارع
روز قیامت، روزی که تمام مردگان به پا خیزند و به حساب اعمال آن ها رسیدگی شود، یوم الجمع، روز شمار، روز درنگ، یوم الدین، روز وانفسا، فرجام گاه، روز پسین، یوم الحساب، یوم السبع، یوم التلاقی، رستخیز، روز امید و بیم، یوم القرار، رستاخیز، ستخیز، طامة الکبریٰ، یوم دین، روز بازپرس، روز رستاخیز، یوم الحشر، روز بازخوٰاست، یوم النشور، روز جزا، یوم التّناد، نشور

صد و یکمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۱۱ آیه
جمعِ قَوارِع
روزِ قیامَت، روزی که تمام مردگان به پا خیزند و به حساب اعمال آن ها رسیدگی شود، یومُ الجَمع، روزِ شُمار، روزِ دِرَنگ، یومُ الدین، روزِ وانَفسا، فَرجام گاه، روزِ پَسین، یومُ الحِساب، یومُ السَبع، یومُ التَلاقی، رَستَخیز، روزِ اُمید و بیم، یومُ القَرار، رَستاخیز، سَتخیز، طامة الکُبریٰ، یومُ دین، روزِ بازپُرس، روزِ رَستاخیز، یومُ الحَشر، روزِ بازخوٰاست، یومُ النُشور، روزِ جَزا، یومُ التَّناد، نُشور

فرهنگ فارسی عمید

رقعه

نامۀ کوچک، نوشتۀ کوتاه، وصله ای که به لباس می دوزند، صفحۀ شطرنج یا نرد، قطعه ای از چیزی که بر آن می نوشتند مانند پوست، کاغذ یا پارچه

فرهنگ فارسی عمید

شرعه

آبراهه، راه آب، راهگذر آب، مجرای آب، گذرگاه سیل

فرهنگ فارسی عمید

قاعه

ساحت خانه، گشادگی و فضای خانه

فرهنگ فارسی عمید

قرطه

جامۀ کوتاه بی آستر، پیراهن

فرهنگ فارسی عمید

قرچه

گوشه ای در دستگاه شور

فرهنگ فارسی عمید

قرده

بوزینۀ ماده، نوعی میمون کوچک دم دار با ران های بی مو و سرخ رنگ که در آسیا و افریقا زیست می کند، انتر، بوزنه، بوزنینه، پوزینه، پهنانه، مهنانه، کبی، کپی، گپی، قرد

فرهنگ فارسی عمید

قرعا

مرغزارخشک، زن کل

معنی قرعه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما