بیهوده، بی فایده، عبث حرف بی ربط و بی معنی، سخن بیهوده و بی سر و ته، چرند، یاوه، ژاژ، ژاژه، چرند و پرند، دری وری، جفنگ، چرت، شرّ و ور، کلپتره، چرت و پرت، بسباس، ترّهه برای مثال یک فلاده همی نخواهم گفت / خود سخن بر فلاده بود مرا (ابوشکور - شاعران بی دیوان - ۸۳)
بیهوده، بی فایده، عبث حرف بی ربط و بی معنی، سخن بیهوده و بی سر و ته، چَرَند، یاوِه، ژاژ، ژاژه، چَرَند و پَرَند، دَری وَری، جَفَنگ، چِرت، شِرّ و وِر، کَلپَترِه، چِرت و پِرت، بَسباس، تَرَّهِه برای مِثال یک فلاده همی نخواهم گفت / خود سخن بر فلاده بود مرا (ابوشکور - شاعران بی دیوان - ۸۳)
نوعی از حلواست که آن را با شیر گوسفند پزند، و در فارسی آن را میده خوانند. (برهان). فراته. فراتق. (یادداشت مؤلف) : از وی (شهر مرو) پنبۀ نیک و اشترغار و فلاته و سرکه و آبکامه و جامه های قزین و ملحم خیزد. (حدود العالم)
نوعی از حلواست که آن را با شیر گوسفند پزند، و در فارسی آن را میده خوانند. (برهان). فراته. فراتق. (یادداشت مؤلف) : از وی (شهر مرو) پنبۀ نیک و اشترغار و فلاته و سرکه و آبکامه و جامه های قزین و ملحم خیزد. (حدود العالم)
بیهوده. (اسدی). بیهوده. بی فایده. بی نفع. عبث. (فرهنگ فارسی معین) : هر آن کریم که فرزند او فلاده بود شگفت باشد و آن از گناه ماده بود. رودکی. ، سخن بیهوده. (فرهنگ فارسی معین) : یک فلاده همی نخواهم گفت خود سخن بی فلاده بود مرا. بوشکور. رجوع به فلاذه شود
بیهوده. (اسدی). بیهوده. بی فایده. بی نفع. عبث. (فرهنگ فارسی معین) : هر آن کریم که فرزند او فلاده بود شگفت باشد و آن از گناه ماده بود. رودکی. ، سخن بیهوده. (فرهنگ فارسی معین) : یک فلاده همی نخواهم گفت خود سخن بی فلاده بود مرا. بوشکور. رجوع به فلاذه شود
مؤنث فلان. زنی غیرمعلوم. غیرمنصرف است و تنوین نمی گیرد: ذهبت فلانه. (از اقرب الموارد) (از المنجد) : و أمّا فلانه فأدرکها رأی النساء. (نهج البلاغه خطبۀ 156). و رجوع به فلان و فلانه شود
مؤنث فلان. زنی غیرمعلوم. غیرمنصرف است و تنوین نمی گیرد: ذَهَبَت ْ فُلانهُ. (از اقرب الموارد) (از المنجد) : و أمّا فُلانهُ فأدرکها رأی ُ النساء. (نهج البلاغه خطبۀ 156). و رجوع به فلان و فلانه شود
کنایه از نامهای مردم. (منتهی الارب). زنی غیرمعلوم. مؤنث فلان. (فرهنگ فارسی معین) : نه گویند کاین خانه بد مر فلان را به میراث ماند از فلان با فلانه. ناصرخسرو. دختر و مادرت از این ستانه برون شد رفت بد و نیک، شد فلان و فلانه. ناصرخسرو. ای فلانه که تو را رنجانیده است ؟ (تاریخ قم). رجوع به فلان شود
کنایه از نامهای مردم. (منتهی الارب). زنی غیرمعلوم. مؤنث فلان. (فرهنگ فارسی معین) : نه گویند کاین خانه بد مر فلان را به میراث ماند از فلان با فلانه. ناصرخسرو. دختر و مادَرْت از این ستانه برون شد رفت بد و نیک، شد فلان و فلانه. ناصرخسرو. ای فلانه که تو را رنجانیده است ؟ (تاریخ قم). رجوع به فلان شود
جامۀ حریر چینی سرخ. ج، لاذ. (منتهی الارب). لاده، خاصه. بطانه. یکی از اقربا و کسان. یکی از خواص. یکی از بطائن: فبعثت لاذتی بمد من ورق لتأتینی بمد من طحین فلم تجده... (ابن هشام به نقل ابوالکمال احمد عاصم مؤلف تاج العروس. در کلمه شفر (ذوال...) .)
جامۀ حریر چینی سرخ. ج، لاذ. (منتهی الارب). لاده، خاصه. بطانه. یکی از اقربا و کسان. یکی از خواص. یکی از بطائن: فبعثت لاذتی بمد من ورق لتأتینی بمد من طحین فلم تجده... (ابن هشام به نقل ابوالکمال احمد عاصم مؤلف تاج العروس. در کلمه شفر (ذوال...) .)
تار تان تانه مقابل پود: تا لباس عمر اعدایش نگردد بافته تا تار و پود پوده شد فلات آن فوات. نوعی حلوا که آنرا با شیر گوسفند پزند و در فارسی آن را میده خوانند
تار تان تانه مقابل پود: تا لباس عمر اعدایش نگردد بافته تا تار و پود پوده شد فلات آن فوات. نوعی حلوا که آنرا با شیر گوسفند پزند و در فارسی آن را میده خوانند