معنی فریکتان - جستجوی لغت در جدول جو

فریکتان

لغت نامه دهخدا

فریتون

(پسرانه)

فریدون، از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر آبتین و فرانک، از پادشاهان پیشدادی ایران و به بند کشنده ضحاک ماردوش

فرهنگ نامهای ایرانی

فریمان

(پسرانه)

فر و شکوه ایمان، نام بخشی از استان خراسان

فرهنگ نامهای ایرانی

فریفتن

حیله کردن، فریب دادن، کلک زدن، تنبل ساختن، گول زدن، دستان آوردن، نارو زدن، سالوسی کردن، مکر کردن، ترفند کردن، تبندیدن، اورندیدن، پشت هم اندازی کردن، گربه شانه کردن، خدعه کردن، غدر کردن، مکایدت کردن، شید آوردن، حقّه زدن، چپ رفتن، کید آوردن، غدر داشتن، غدر اندیشیدن، نیرنگ ساختن برای مثال به مدارای هیچ کس مفریب / از مراعات هرکسی بشکیب (نظامی۴ - ۶۸۰)

حیلِه کردن، فَریب دادن، کَلَک زدن، تُنبُل ساختَن، گول زَدَن، دَستان آوَردَن، نارُو زَدَن، سالوسی کَردَن، مَکر کَردَن، تَرفَند کَردَن، تَبَندیدَن، اَورَندیدَن، پُشتِ هَم اَندازی کَردَن، گُربِه شانِه کَردَن، خُدعِه کَردَن، غَدر کَردَن، مُکایِدَت کَردَن، شَید آوَردَن، حُقِّه زَدَن، چَپ رَفتَن، کَید آوَردَن، غَدر داشتَن، غَدر اَندیشیدَن، نِیرَنگ ساختَن برای مِثال به مدارای هیچ کس مفریب / از مراعات هرکسی بشکیب (نظامی۴ - ۶۸۰)

فرهنگ فارسی عمید

فریفتار

فریفتکار، فریبنده، مکار، حیله گر

فرهنگ فارسی عمید

قرینتان

(قَ نَ)

دو رشته کوه دراز است در بلاد بنی نمیر. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

اریکتان

(اُ رَ کَ)

دو کوهست که هر یک از آن دو را اریکه گویند، در جنب جبال سود، از آن ابی بکر بن کلاب و در آنجا چاهها باشد. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

شریفتان

(شَ فَ)

به صیغۀ تثنیه: چشم و گوش. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

فریاران

(فَرْ)

نام محلی در کنار راه کنگاور و جوکار میان کریم آباد و قلعۀ شیخ در سی هزارگزی کنگاور. (یادداشت بخط مؤلف). رجوع به فریازان شود

لغت نامه دهخدا

فریازان

(فَرْ)

دهی از دهستان کرزان رود شهرستان تویسرکان، واقع در یازده هزارگزی باختر شهر تویسرکان و یک هزارگزی جنوب راه شوسۀ تویسرکان به کرمانشاه. ناحیه ای است واقع در جلگه، سردسیر و دارای 1081 تن سکنه. از کرزان رود مشروب میشود. محصولاتش غلات، حبوبات، قلمستان زیاد، لبنیات، انگور و صیفی است. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. دبستان و هشت باب دکان و مسجد دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

فریانان

(فُرْ رَ نَ)

از قرای مرو است. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

قرینتان

(قَ نَ)

تثنیۀ قرینه. رجوع به قرینه شود

لغت نامه دهخدا

فریفتار

(فِ / فَ)

فریبنده. (فرهنگ فارسی معین). فریب دهنده. (یادداشت مؤلف). فریفتکار. رجوع به فریفتن و فریفتگار شود

لغت نامه دهخدا

فریکنار

نام یکی از نقاط ساحلی مازندران در نزدیکی فرح آباد بوده است. (از مازندران و استرآباد رابینو ترجمه فارسی ص 24، 25 و 52). رجوع به فریدونکنار شود

لغت نامه دهخدا

فرینیان

(فَ)

نام فونیان یا هونهاست که از اقوام آسیایی بوده اند. (از ایران باستان تألیف پیرنیا ص 2118). رجوع به هون شود

لغت نامه دهخدا

ریکتان

(یَ کَ)

تثنیۀ ریکه. دو پوست پارۀ خرد از اسب که طرف آن از طرف کبد برآمده و بن آن به اعلای آن باشد ثابت و مستقر. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). رجوع به ریکه شود

لغت نامه دهخدا

فریضتان

(فَ ضَ)

گوسپند دوساله. (منتهی الارب). الجذعه من الغنم. (اقرب الموارد) ، اشتر چهارساله. (منتهی الارب). الحقه من الابل. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا