معنی غوش در فرهنگ فارسی معین

گوش، اذن، جایی از آلات موسیقی ذوات الاوتار که روده یا سیم بدان بندند

معنی غوش در فرهنگ فارسی معین

سرگین حیوانات، نوعی چوب محکم که از آن زخمه می ساختند

معنی غوش - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی غوش در فرهنگ فارسی عمید

اسب کتل، اسب یدک، اسب جنیبت، چوب سخت درخت خدنگ که از آن تیر، دوک، زخمۀ ساز یا چیز دیگر درست می کردند، سرگین خشک شدۀ گاو، گوسفند و مانند آن ها، غوشا، برهنه، لخت مادرزاد، غوشت، توس، درختی بزرگ و جنگلی از خانوادۀ پیاله داران، با برگ های دندانه دار و نوک تیز که دم کردۀ برگ و پوست آن برای تصفیۀ خون، تقویت معده و کاهش تب مفید است، تیس، غوشِه، سَندِر، غان، پسوند متصل به واژه به معنای گوش مثلاً پیل غوش

غوش: اسب کتل، اسب یدک، اسب جنیبت
چوب سخت درخت خدنگ که از آن تیر، دوک، زخمۀ ساز یا چیز دیگر درست می کردند
سرگین خشک شدۀ گاو، گوسفند و مانند آن ها، غوشا
برهنه، لخت مادرزاد، غوشت
توس، درختی بزرگ و جنگلی از خانوادۀ پیاله داران، با برگ های دندانه دار و نوک تیز که دم کردۀ برگ و پوست آن برای تصفیۀ خون، تقویت معده و کاهش تب مفید است، تیس، غوشه، سندر، غان
پسوند متصل به واژه به معنای گوش مثلاً پیل غوشاسب کتل، اسب یدک، اسب جنیبت
چوب سخت درخت خدنگ که از آن تیر، دوک، زخمۀ ساز یا چیز دیگر درست می کردند
سرگین خشک شدۀ گاو، گوسفند و مانند آن ها، غوشا
برهنه، لخت مادرزاد، غوشت
توس، درختی بزرگ و جنگلی از خانوادۀ پیاله داران، با برگ های دندانه دار و نوک تیز که دم کردۀ برگ و پوست آن برای تصفیۀ خون، تقویت معده و کاهش تب مفید است، تیس، غوشِه، سَندِر، غان
پسوند متصل به واژه به معنای گوش مثلاً پیل غوش

فرهنگ فارسی عمید

غوش: گوش، اذن، جایی از آلات موسیقی ذوات الاوتار که روده یا سیم بدان بندند

فرهنگ فارسی معین

غوش: سرگین حیوانات، نوعی چوب محکم که از آن زخمه می ساختند

فرهنگ فارسی معین

غوشه

خوشۀ خشک شدۀ گندم یا جو
توس، درختی بزرگ و جنگلی از خانوادۀ پیاله داران، با برگ های دندانه دار و نوک تیز که دم کردۀ برگ و پوست آن برای تصفیۀ خون، تقویت معده و کاهش تب مفید است، تیس، غوش، سندر، غان

فرهنگ فارسی عمید

غوشا

سرگین خشک شدۀ گاو، گوسفند و مانند آن ها، برای مثال یکی ز راه همی زر برندارد و سیم / یکی ز دشت به نیمه همی چند غوشای (طیان - شاعران بی دیوان - ۳۲۰)، خوشۀ خشک شدۀ جو یا گندم

فرهنگ فارسی عمید

غوشت

لخت مادرزاد، برهنه، عریان، عاری، رت، عور، لوت، ورت، پتی، معرّیٰ، تهک، لچ، اوروت، لاج، متجرّد برای مثال شد به گرمابه درون یک روز غوشت / بود فربی و کلان و خوب گوشت (رودکی - ۵۳۳)

فرهنگ فارسی عمید

غوشت

برهنه مادرزاد، آنچه که بر تن وی موی نباشد

فرهنگ لغت هوشیار

غوشه

((شَ یا ش))

نوعی از طعام که آن را ترینه سازند

فرهنگ فارسی معین

غوشه

((ش))

خوشه، چندین دانه میوه که به هم پیوسته و از شاخه درخت یا ساقه گیاه آویزان باشد، سنبله، ششمین برج از بروج دوازده گانه که خورشید در حرکت ظاهری خود شهریور ماه در این برج دیده می شود

فرهنگ فارسی معین

غوشت

((شْ تْ))

برهنه مادرزاد، کسی که تنش مو ندارد

فرهنگ فارسی معین

غوشا

سرگین، سرگین خشک شده حیوانات، جایی که دام های اهلی شب در آن به سر می برند

معنی غوش - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما