بغل، بر، سینه غلام، برای مِثال مگر نیک بختت فراموش شد / چو دستت در آغوش «آغوش» شد (سعدی۱ - ۱۷۵)، کنایه از بنده، برای مِثال ای خواجۀ ارسلان و آغوش / فرماندهِ خود مکن فراموش (سعدی - ۱۶۰) در آغوش گرفتن: کسی را در بغل گرفتن و دو دست را دایره وار دور تنۀ او فراهم آوردن و او را به سینه چسباندن، به آغوش کشیدن
