معنی غفی در لغت نامه دهخدا

آنچه درآید و دور کرده شود از گندم مانند دانۀ تلخه و کاه ریزه. (منتهی الارب). شی ٔ یکون فی الطعام کالزؤان او التبن یخرج منه فیرمی به. (اقرب الموارد)، کاه گندم. (منتهی الارب). یا غفا اسم کاه است مانند اغفی. (از تاج العروس)، آفتی است خرمابن را که مانند غبار بر غوره نشیند پس خرمایش رسیده نشود بگذارند. (منتهی الارب). به معنی غُفاء. (اقرب الموارد)

معنی غفی در لغت نامه دهخدا

دور نمودن دانۀ تلخه را از گندم و پاکیزه کردن از آن و از کاه و جز آن. (از منتهی الارب). پاک کردن طعام از غَفی ̍. (از اقرب الموارد) (قطر المحیط)

معنی غفی در فرهنگ لغت هوشیار

تلخدانه در گندم، بیکاره بی سود، فرومایه

معنی غفی - جستجوی لغت در جدول جو

غفی

لغت نامه دهخدا

غفی

لغت نامه دهخدا

غفی

فرهنگ لغت هوشیار

غفج

آبگیر، تالاب، مغاک، گودال، برای مثال به هر تلی بر، از خسته گروهی / به هر غفجی بر، ازفر خسته پنجاه (عنصری - لغت نامه - غفج)
شمشیر تیز و برّان، حسام، صارم، جوهردار، شربت الماس، شمشیر آبدار، جراز، صمصام، قاضب
سندان آهنگری

آبگیر، تالاب، مغاک، گودال، برای مِثال به هر تلی بر، از خسته گروهی / به هر غفجی بر، ازفر خسته پنجاه (عنصری - لغت نامه - غفج)
شمشیر تیز و برّان، حُسام، صارِم، جُوهَردار، شَربَتِ اَلماس، شَمشیرِ آبدار، جُراز، صَمصام، قاضِب
سندان آهنگری

فرهنگ فارسی عمید

غنی

توانگر، مالدار، بی نیاز، سرشار، پر از عناصر مفید

فرهنگ فارسی عمید

غفیر

موی نرم و ریز در گردن یا رخسار، کثیر، بسیار

فرهنگ فارسی عمید

غوی

کسی که در بند هواوهوس خود باشد، گمراه، بیراه

فرهنگ فارسی عمید

حفی

کسی که بسیار نوازش و مهربانی می کند، مهربان، کسی که در پرسش از حال دیگری اصرار می کند، بسیار دانا و عارف به حقیقت چیزی

فرهنگ فارسی عمید

صفی

ویژگی دوست مخلص و یک دل، برگزیده، خالص

فرهنگ فارسی عمید

غبی

نادان و کندذهن، کم هوش، کودن

فرهنگ فارسی عمید

خفی

پوشیده، پنهان، در تصوف روح

فرهنگ فارسی عمید

غلی

جوشیدن، جوشیدن مایع در دیگ

فرهنگ فارسی عمید

غفیله

از نماز های نافله که دو رکعت است و میان نماز مغرب و عشا خوانده می شود

فرهنگ فارسی عمید

غذی

غذا، آنچه خورده شود و به نمو جسم کمک کند و انرژی لازم برای بدن به وجود بیاورد، خوراک، خوردنی، خورش، برای مثال تا غذی گردی بیامیزی به جان / بهر خواری نیست این امتحان (مولوی - ۴۹۷)

فرهنگ فارسی عمید

غمی

غمگین، اندوهگین، غم زده
غمی شدن: غمگین شدن، اندوهناک شدن

فرهنگ فارسی عمید

غفیری

(غَ را)

جماءالغفیری، لغتی است در جم الغفیر. رجوع به غفیر و جم الغفیر شود

لغت نامه دهخدا

غفیره

(غُ فَ رَ)

نام زنی. (منتهی الارب). غفیره بنت رباح الحبشیه از صحابیات است. او خواهر بلال مؤذن رسول خدا بود. برادری به نام خالد نیز دارند. (از قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

غفیفه

(غَ فی فَ)

غفیفه من بقل، ترۀ سبز و تازه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

غفیله

(غُ فَ لَ)

نام روز نیمۀ ماه رجب

لغت نامه دهخدا

غفیل

ابن محمد بن غفیل بن غنیمه عامری. او از عبدالملک بن شعبه روایت کرد و سلفی نیز از وی روایت دارد. (از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

غفیلی

(غُ فَ لی ی)

منسوب است به غفیله که بطنی از عرب است. رجوع به غفیله (بطن) شود

لغت نامه دهخدا

غفیله

(غُ فَ لَ)

نام نمازی است از نمازهای نافله که میان نماز مغرب و عشاء خوانده میشود، و آن دو رکعت است. دررکعت اول پس از حمد این آیات را میخوانند: ’و ذاالنون اذ ذهب مغاضباً فظن ان لن نقدر علیه فنادی فی الظلمات أن لااله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین. فاستجبنا له و نجیناه من الغم و کذلک ننجی المؤمنین’ (قرآن 87/21 و 88). و در رکعت دوم بعد از حمد این دعا را میخوانند: ’اللهم انی اسئلک بمفاتح الغیب التی لایعلمها الا انت أن تصلی علی محمد و آله و ان تفعل بی کذا و کذا (به جای این کلمه حاجت ذکر میشود) اللهم انت ولی نعمتی القادر علی طلبتی تعلم حاجتی فأسئلک بحق محمد و آله علیه و علیهم السلام لما قضیتها لی’. رجوع به مفاتیح الجنان چ 1360 هجری قمری ص 18 شود

نام نمازی است از نمازهای نافله که میان نماز مغرب و عشاء خوانده میشود، و آن دو رکعت است. دررکعت اول پس از حمد این آیات را میخوانند: ’و ذاالنون اذ ذهب مغاضباً فظن ان لن نقدر علیه فنادی فی الظلمات أن لااله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین. فاستجبنا له و نجیناه من الغم و کذلک ننجی المؤمنین’ (قرآن 87/21 و 88). و در رکعت دوم بعد از حمد این دعا را میخوانند: ’اللهم انی اسئلک بمفاتح الغیب التی لایعلمها الا انت أن تصلی علی محمد و آله و اَن تفعل بی کذا و کذا (به جای این کلمه حاجت ذکر میشود) اللهم انت ولی نعمتی القادر علی طلبتی تعلم حاجتی فأسئلک بحق محمد و آله علیه و علیهم السلام لما قضیتها لی’. رجوع به مفاتیح الجنان چ 1360 هجری قمری ص 18 شود

لغت نامه دهخدا

غفیله

(غُ فَ لَ)

بطنی است از عرب. ابن حبیب گوید: غفیله بن عوف بن سلمه در ’سکون’ است، و غفیله بن قاسط در ربیعه (بنی ربیعه) و غفیله بنت عامر بن عبدالله بن عبید بن عویج عدویه. (از تاج العروس) (منتهی الارب). در انساب آمده، غفلیه بطنی از سکون و از ربیعه بن نزار است. (انساب ورق 410 ب). رجوع به همین کتاب شود

لغت نامه دهخدا

تفی

انجیلی

فرهنگ لغت هوشیار

سفی

کم موی شدن، شکافته شدن دست، پراکنده شدن خاک، لاغری، خارگیا، خاک، گیاه خاردار هم آوای غنی گرد خاک باد برده، سبکمغز بی خرد، ابر

فرهنگ لغت هوشیار

شفی

نمایان شده شخص، نزدیک شدن آفتاب به غروب، برآمدن ماه نو جمع شفا

فرهنگ لغت هوشیار

صفی

دوست خالص، دوست برگزیده

فرهنگ لغت هوشیار

خفی

نهان، پوشیده، پنهان کردن، گوشه گیر

فرهنگ لغت هوشیار

حفی

مهربان، تیمار کننده

فرهنگ لغت هوشیار

غفیره

بسیاری فراوانی، درست کننده، پوشش

فرهنگ لغت هوشیار

غفیله

نام نمازیست که میان نماز مغرب و عشا می خوانند

فرهنگ لغت هوشیار

غفیر

همه همگی از مه تا که بش موی گردن، موی رخسار، پوشنده آمرزیدن گناه کسی را مغفرت غفران، بسیار فراوان. یا جم غفیر. گروه بسیار از وضیع و شریف و کوچک و بزرگ، همه جمیع

فرهنگ لغت هوشیار

غفیله

((غُ فَ یا فِ لِ یا لَ))

نمازی است از نمازهای نافله که میان نماز مغرب و عشا خوانده شود و آن دو رکعت است به ترتیبی خاص

فرهنگ فارسی معین

غفیر

((غَ))

غفران، مغفرت، بسیار، فراوان

فرهنگ فارسی معین

غنی

پر بار، پرمایه، توان گر

فرهنگ واژه فارسی سره

معنی غفی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما