معنی غزیل در لغت نامه دهخدا

مصغر غزال. غزال کوچک. رجوع به غزال شود:، غُزَیّلا لم تزل فی الغزل جائله، بنانه جولان الفکر فی الغزل.، محمد بن غالب رفاء اندلسی (از وفیات الاعیان چ تهران ج 2 ص 112)

معنی غزیل در لغت نامه دهخدا

جدّ هبیره بن عبد یغوث. (منتهی الارب) جدّ مکشوح و دقیس، و نام مکشوح هبیره بن عبد یغوث است. (از تاج العروس). بطنی است از حمل از مراد. (از انساب سمعانی ورق 408 ب) رجوع به انساب شود

معنی غزیل در لغت نامه دهخدا

دارهالَ غزیل، سرایی است متعلق به بنی حارث بن ربیعه بن بکر بن کلاب. (از معجم البلدان). رجوع به داره شود

معنی غزیل - جستجوی لغت در جدول جو

غزیل

لغت نامه دهخدا

غزیل

لغت نامه دهخدا

غزیل

لغت نامه دهخدا

غزال

(دخترانه)

آهوی کوهی، نوعی آهوی ظریف اندام با چشمان درشت سیاه

فرهنگ نامهای ایرانی

غلیل

آنکه تشنگی شدید دارد، تشنه، کنایه از سوزش عشق یا اندوه، برای مثال غیر فصل و وصل پی بر از دلیل / لیک پی بردن بننشاند غلیل (مولوی۱ - ۷۰۹)

فرهنگ فارسی عمید

غزیر

فراوان و بسیار از هر چیز، بسیار، زیاد، به طور فراوان، معتدٌ به، درغیش، وافر، جزیل، به غایت، مفرط، موفّر، اورت، متوافر، کثیر، خیلی، عدیده، موفور، بی اندازه

فرهنگ فارسی عمید

جزیل

بسیار، زیاد، فراوان، به طور فراوان، متوافر، معتدٌ به، درغیش، کثیر، عدیده، اورت، غزیر، خیلی، وافر، موفّر، موفور، بی اندازه، به غایت، مفرط
محکم، استوار

فرهنگ فارسی عمید

غزال

مفرد واژۀ غزلان، در علم زیست شناسی نوعی آهو با پاهای باریک، موی کوتاه و چشمان درشت، کنایه از معشوقۀ زیبا، زن یا دختر زیبا، برای مثال غزالی مست شمشیری گرفته / به جای آهویی شیری گرفته (نظامی۲ - ۱۷۰)، شعر نظامی شکر افشان شده/ ورد غزالان غزل خوان شده (نظامی۱ - ۳۴)، در موسیقی از شعبه های بیست و چهارگانۀ موسیقی ایرانی

مفردِ واژۀ غِزلان، در علم زیست شناسی نوعی آهو با پاهای باریک، موی کوتاه و چشمان درشت، کنایه از معشوقۀ زیبا، زن یا دختر زیبا، برای مِثال غزالی مست شمشیری گرفته / به جای آهُویی شیری گرفته (نظامی۲ - ۱۷۰)، شعر نظامی شکر افشان شده/ ورد غزالان غزل خوان شده (نظامی۱ - ۳۴)، در موسیقی از شعبه های بیست و چهارگانۀ موسیقی ایرانی

فرهنگ فارسی عمید

مزیل

زایل کننده، پاک کننده

فرهنگ فارسی عمید

نزیل

مهمان، مهمان فرود آمده، طعام بابرکت

فرهنگ فارسی عمید

هزیل

لاغر، انسان یا حیوان باریک اندام و کم گوشت

فرهنگ فارسی عمید

بزیل

بریل. درلغت نامۀ اسدی (ص 333) صورتی بدین گونه آمده و گویدکوهی است عظیم، و شاهد آن بیت ذیل است:
هر قطره ای ز جودت رودی است همچو جیحون
هر ذره ای ز حلمت کوهیست چون بزیّل.
رفیعی.
چنین کوهی را در اعلام جغرافیایی نیافتیم و البته ’بزیل ّ’ معجم البلدان یاقوت نیز نیست چه بریل کوه نیست و یاء هم خفیفه است نه مشدد. (یادداشت مؤلف). و نیز رجوع به بذیل شود

بریل. درلغت نامۀ اسدی (ص 333) صورتی بدین گونه آمده و گویدکوهی است عظیم، و شاهد آن بیت ذیل است:
هر قطره ای ز جودت رودی است همچو جیحون
هر ذره ای ز حلمت کوهیست چون بزیّل.
رفیعی.
چنین کوهی را در اعلام جغرافیایی نیافتیم و البته ’بِزْیَل ّ’ معجم البلدان یاقوت نیز نیست چه بریل کوه نیست و یاء هم خفیفه است نه مشدد. (یادداشت مؤلف). و نیز رجوع به بذیل شود

لغت نامه دهخدا

غزیله

(غُ زَیْ یَ)

قریه ای است در حمص از کشور سوریه. (از اعلام المنجد)

لغت نامه دهخدا