معنی غراس در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ غریسه. (منتهی الارب). جَمعِ واژۀ غریسه و غرائس و غِراس است و جمع اخیر نادر است. (از اقرب الموارد). جج، غراسات: اکثر غراساتها. (دزی ذیل غرس)، جَمعِ واژۀ غَرس. (اقرب الموارد). کاشته شده ها. درختان نشانده شده: الحمدﷲ الذی انتخب امیرالمؤمنین من اهل تلک المله التی علت غراسها. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 299)، جَمعِ واژۀ غِرس. (منتهی الارب)

معنی غراس در لغت نامه دهخدا

آنچه از داروی خوردن و مسهل برآید. (منتهی الارب). آنچه از داروی مسهل خوردن برآید. (آنندراج). ما یخرج من شارب دواء المشی. (اقرب الموارد). آنچه به وقت خوردن دارو از خورندۀ دارو بریزد، فراوانی درخت عرفط. (نوعی درخت طلق خاردار). ما کثر من العرفط. (اقرب الموارد)

معنی غراس در لغت نامه دهخدا

غرس کننده. کشت کار. (دزی)

معنی غراس - جستجوی لغت در جدول جو

غراس

لغت نامه دهخدا

غراس

لغت نامه دهخدا

غراس

لغت نامه دهخدا

غراس

فرهنگ لغت هوشیار

غرار

خدعه کننده، فریب دهنده

فرهنگ فارسی عمید

غرار

جوال، کیسۀ بزرگ و ستبری از نخ ضخیم یا پارچۀ خشن که برای حمل بار بر پشت چهارپایان بارکش می اندازند، تاچه، بارجامه، گوال، گاله، غنج، ایزغنج، غراره، جوالق، شکیش
دم تیز شمشیر
خواب کم
کسادی بازار

فرهنگ فارسی عمید

هراس

هراسیدن، بیم، ترس، خوف

فرهنگ فارسی عمید

مراس

علاج کردن، درمان کردن، چاره کردن

فرهنگ فارسی عمید

گراس

تکه، نواله، لقمه، برای مثال جمله نعمت های الوان بهشت / یک گراس از خوان احسان تو نیست (غضایری - لغتنامه - گراس)، باقی ماندۀ طعام

فرهنگ فارسی عمید

حراس

حارس ها، حفظ کننده ها، نگه دارنده ها، نگهبان ها، پاسبان ها، جمع واژۀ حارس

فرهنگ فارسی عمید

اغراس

غرس ها، نهال ها، درخت ها، جمع واژۀ غرس

فرهنگ فارسی عمید

غراش

زخمی که از خراشیدگی به هم رسد، خراش، خشم و غضب، اندوه

فرهنگ فارسی عمید

غرار

مغرور شدن، فریب خوردن، بی تجربگی، ناآزمودگی

فرهنگ فارسی عمید

غرام

عشق، شیفتگی
هلاک، عذاب، شکنجه و درد

فرهنگ فارسی عمید

تراس

ایوان وسیع جلو طبقات فوقانی عمارت، مهتابی

فرهنگ فارسی عمید

بغراس

(بَ)

از بلاد شام است. گمان میکنم در ساحل واقع شده. (سمعانی) (اللباب). شهری است بدامنۀ کوه لکام و آن شهر مسلمه بن عبدالملک است. نام شهری است بنا کردۀ مسلمه بن عبدالملک بدامن کوه لکام است. (آنندراج). نام جایی که تقریباً دوازده میل تا انطاکیه فاصله دارد و دارای قلعۀ مرتفع و چشمه سارها و اشجار و بساتین است. (ناظم الاطباء). شهری است (بشام) اندر کوهها و اندر وی سرایی است که زبیده کرده است وقفهای بسیار برآنجا کرده که هرکه بدین شهر رسد بدین سرای فرود آید و او را میهمانی کنند. (حدود العالم). از انطاکیه بدژ بغراس رفتم که دژی است مستحکم دارای کشتزارها و باغها... بغراس بسبب وسعت و خرمی چراگاه ترکمنان میباشد. (ترجمه سفرنامۀ ابن بطوطه چ 1337 هجری شمسی بنگاه ترجمه ص 64) ، برگستوان. (از برهان) (ناظم الاطباء). و رجوع به بغلطاق شود، کلاه درویشان. (تحفهالسعاده از سروری)، نوعی از خفتان و زیور. جمعی از فرهنگ نویسان معنی لفظ مذکور را کلاه و فرجی (قسمی از قبا) نوشته اند و آنچه من نوشتم از فرهنگ زبان ترکی است. ناصری از شعر عثمان مختاری معنی گریبان استنباط می کند در حالتی که به هیچ وجه معنی گریبان فهمیده نمیشود بلکه بمعنی خفتان یافرجی است. (فرهنگ نظام)

لغت نامه دهخدا

اغراس

(اَ)

جمع واژۀ غرس. درخت های نشانده. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به غرس شود، سال ارزان. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). سال پرنعمت. العام المخصب. (از اقرب الموارد) ، زندگانی فراخ. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). زندگانی پروسعت. العیش الواسع. (از اقرب الموارد)

جَمعِ واژۀ غَرس. درخت های نشانده. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به غرس شود، سال ارزان. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). سال پرنعمت. العام المخصب. (از اقرب الموارد) ، زندگانی فراخ. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). زندگانی پروسعت. العیش الواسع. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

اغراس

(اِ)

درخت نشانیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). در زمین درخت نشانیدن: اغرس الشجر، اثبته فی الارض. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

غراسه

(دَ خَ)

قلمه کردن. قلمه زدن. خواباندن (مثلاً شاخۀ مو را). غراس. غروس. (دزی ذیل غرس)

لغت نامه دهخدا