معنی عوانه در لغت نامه دهخدا

ابن حکم بن عوانه بن عیاض، از بنی کلب، مکنی به ابوالحکم. وی مورخ و از اهالی کوفه و نابینا بود. از انساب و اشعار آگاهی داشت و متهم به جعل اخبار برای بنی امیه بود. و گویند عموم اخبار ’مدائنی’ از وی نقل شده است. عوانه بسال 147 هجری قمری درگذشت. اوراست: سیره معاویه، و کتابی در تاریخ. (از الاعلام زرکلی از الفهرست ابن الندیم و ارشادالاریب ج 6 ص 93)، بنت جعید. از شاعره های عرب بود که مورد هجو أوس بن حجر قرار گرفت. رجوع به اعلام النساء ج 3 ص 374 و بلاغات النساء طیفور شود

معنی عوانه در لغت نامه دهخدا

آبیست به عرمه. (منتهی الارب). نام دو آب است در عَرمه، جایگاهی است که در اخبار نام آن آمده است. (از معجم البلدان)

معنی عوانه در لغت نامه دهخدا

خرمابن دراز. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). نخل طویل. (از اقرب الموارد)، جانورکی است خردتر از خارپشت، کرمی است در ریگ. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی عوانه در فرهنگ لغت هوشیار

خرما بن دراز، کرم ریگ

معنی عوانه - جستجوی لغت در جدول جو

عوانه

لغت نامه دهخدا

عوانه

لغت نامه دهخدا

عوانه

لغت نامه دهخدا

عوانه

فرهنگ لغت هوشیار

جوانه

(دخترانه)

جوان، گل جوانه، اندام نورس فشرده و قابل رشدی در گیاه که در انتهای شاخه، کنار دمبرگ وجود دارد

فرهنگ نامهای ایرانی

شوانه

(دخترانه)

گله بان، چوپان

فرهنگ نامهای ایرانی

روانه

در حال رفتن، رونده، جاری
روانه شدن: روان شدن، رفتن، راهی شدن، به راه افتادن، روانه گشتن
روانه گشتن: روان شدن، رفتن، راهی شدن، به راه افتادن، روانه شدن
روانه کردن: روانه ساختن، روان کردن، راهی کردن، گسیل کردن، فرستادن

فرهنگ فارسی عمید

زوانه

زبانه، بیرون آمدگی زبان مانند هر چیزی مثلاً زبانۀ ترازو، زبانۀ قفل، زبانۀ ساعت، پره، شعله مثلاً زبانۀ آتش یعنی شعلۀ آتش، زبانۀ شمع یعنی شعلۀ شمع

فرهنگ فارسی عمید

جوانه

اندامی نورس شبیه برگ های ریز که در سر شاخه و در بغل برگ و در اطراف شاخه های درخت می روید و از فلس های متعدد ساخته شده و بعد از باز شدن به شکل برگ درمی آید، تژ، دانه ای که مرحلۀ رشد آن به تازگی آغاز شده است، کنایه از تازه، نو، کنایه از جوان
جوانه زدن: جوانه برآوردن گیاه، کنایه از به وجود آمدن مثلاً عشق در وجودش جوانه زده بود

فرهنگ فارسی عمید

عوانی

(عَ)

عوان. جمع واژۀ عانی. (منتهی الارب). رجوع به عانی شود، جمع واژۀ عانیه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به عانیه و عوان شود. عوانی، زنان، بدانجهت که چون شوی بر ایشان ظلم کندکسی به فریاد آنها نرسد. (منتهی الارب) (آنندراج)

عَوان. جَمعِ واژۀ عانی. (منتهی الارب). رجوع به عانی شود، جَمعِ واژۀ عانیه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به عانیه و عوان شود. عوانی، زنان، بدانجهت که چون شوی بر ایشان ظلم کندکسی به فریاد آنها نرسد. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خوانه

(خَوْ وا نَ)

دبر. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

توانه

(تَ نَ)

دهی از دهستان سلگی است که در شهرستان نهاوند واقع است و 580 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

زوانه

(زُ نَ / نِ)

بر وزن و معنی زبانه است که زبانۀ آتش و زبانۀ شاهین ترازو وامثال آن باشد. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

زوانه

(زَ / زُ نَ / نِ)

لیقه و پنبه و یا ابریشمی که در دوات تحریر می گذارند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

طوانه

(طَ)

شهری است بمرز مصیصه. یزید بن معاویه گوید:
و ماابالی بما لاقت جموعهم
یوم الطوانه من حمی و من موم
اذا اتکأت علی الانماط مرتفعا
بدیر مران عندی أم کلثوم.
(از معجم البلدان).
از بلاد روم است

لغت نامه دهخدا

عواهن

(عَ هَِ)

جمع واژۀ عاهن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). رجوع به عاهن شود.
- رمی الکلام علی عواهنه، پروای صواب و خطا نکرد به سخن گفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عوانی

(عَ)

ستمگری و جباری و سختگیری و زجر کردن:
خشم شاه عشق بر جانش نشست
بر عوانی و سیه روئیش بست.
مولوی.
مرد از آن گفته پشیمان شد چنان
کز عوانی ساعت مردن عوان.
مولوی.
رجوع به عوان شود، پاسبانی:
همی کشد ز پس خویشت این جهان که بجوی
گهی به روز عوانی و گه به شب عسسی.
ناصرخسرو (دیوان چ تقوی ص 470)

لغت نامه دهخدا

عوینه

شبدرک (حومانه) از گیاهان

فرهنگ لغت هوشیار

عوانی

مونث عانی زن بندی و گرفتار، زن (بدان جهت که چون شوی بر او ظلم کند کسی به فریادش نرسد جمع عوانی، جمع عانیه، زنان بندی زنان که چون شوی بر آنان ستم کند کسی به فریاد شان نرسد

فرهنگ لغت هوشیار

عنانه

خشک کونی سست کمری، یک پاره ابر

فرهنگ لغت هوشیار

عیانه

چشم زخم خوردن چشم خورد

فرهنگ لغت هوشیار

عواسه

نوشه

فرهنگ لغت هوشیار

عوامه

آب سنج، شناور بخشی از افزار ها که در آب شناور است چون شناور هواپیمای دریایی و شناور تور ماهیگیری

فرهنگ لغت هوشیار

عوانس

جمع عانس، دختران ترشیده بی شوی ماندگان

فرهنگ لغت هوشیار

عدانه

گروه، پاره پوست بن دول (دلو)

فرهنگ لغت هوشیار

جوانه

مرد جوان، شاخه تازه درخت

فرهنگ لغت هوشیار

زوانه

آنچه مانند زبان باشد، آلتی که در میان شاهین ترازوست، پره، شعله (آتش چراغ)، یکی از دو قالب اصلی قلمدان و آن مربوط به قسمت درونی آلت مذکور است مقابل رویه، برگ باریک و دراز

فرهنگ لغت هوشیار