معنی عساقیل در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ عُسقول. (ناظم الاطباء). نوعی از سماروغ و قارچ سپید بزرگ که آن را شحمهالارض نیز گویند، و واحد آن عَسقَل و عُسقول است، سراب. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). عَساقل. رجوع به عساقل شود، پاره های جداگانه ابر. (منتهی الارب). قطعات پراکندۀ ابر. (از اقرب الموارد). عَساقل. و رجوع به عساقل شود

معنی عساقیل در فرهنگ لغت هوشیار

رمن است و تک ندارد برخی عسقل را تک آن دانسته اند سراب (این واژه پارسی است بنگرید به سراب)، پاره های پراکنده ابر پاره ابر، سماروغ سپید از گیاهان، ساگ زیرزمینی (ساگ ساق)

معنی عساقیل - جستجوی لغت در جدول جو

عساقیل

لغت نامه دهخدا

عساقیل

فرهنگ لغت هوشیار

سماقیل

سماق، درختی با برگ های مرکب و گل های سفید خوشه ای که در جاهای سرد می روید و بلندیش تا پنج متر می رسد، میوۀ کوچک سرخ رنگ و ترش مزه به صورت آسیاب شده به عنوان چاشنی کباب استفاده می شود، سماک، ترشابه، ترشاوه، تمتم، تتم، تتری، تتریک، ترفان

سُماق، درختی با برگ های مرکب و گل های سفید خوشه ای که در جاهای سرد می روید و بلندیش تا پنج متر می رسد، میوۀ کوچک سرخ رنگ و ترش مزه به صورت آسیاب شده به عنوان چاشنی کباب استفاده می شود، سُماک، تُرشابه، تُرشاوه، تُمتُم، تُتُم، تَتُری، تَتریک، تُرفان

فرهنگ فارسی عمید

عواقیل

عاقول ها، قسمت معظم دریاها و امواج آنها، پیچ و خم رودبارها، کارهای پوشیده و درهم، خارشترها، جمع واژۀ عاقول

فرهنگ فارسی عمید

عقاقیر

عقارها، خانه ها، ملک ها، آبها و زمینهای زراعتی، جمع واژۀ عقار

فرهنگ فارسی عمید

عزازیل

بچه ای که بسیار شیطنت می کند، بچۀ شرور، لقب ابلیس، شیطان

فرهنگ فارسی عمید

عناقید

عنقودها، خوشه های انگور، خوشه ها، جمع واژۀ عنقود

فرهنگ فارسی عمید

مثاقیل

مثقال ها، مقادیر کم، جمع واژۀ مثقال

فرهنگ فارسی عمید

عساقل

(عَ قِ)

جمع واژۀ عسقل. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به عسقل شود، پاره های ابر جداگانه. (منتهی الارب). قطعات پراکنده از ابر، سراب. (از اقرب الموارد). عساقیل. و رجوع به عساقیل شود

لغت نامه دهخدا

اساطیل

(اَ)

جمع واژۀ اسطول، بمعنی دسته ای از کشتی: و لهذا الملک (الملک غلیام) بمدینه مسینه المذکوره دارصنعه (البحر) تحتوی من الأساطیل علی ما لایحصی عدد مراکبه. (رحلۀ ابن جبیر)

لغت نامه دهخدا

اساهیل

(اِ)

معبدی در بابل. (ایران باستان ص 319 و 476 و 699)

لغت نامه دهخدا

زواقیل

(زَ)

دزدان. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، زواقیل العمامه، برآمدگی موی از زیر عمامه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عصاقیل

(عَ)

جمع واژۀ عصقول. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به عصقول شود، گردبادها. (منتهی الارب). اعاصیر:هبت العصاقیل، گردبادها وزید. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عراقیل

(عَ)

سختی ها و کارهای دشوار و سخت و دشواریها. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). داهیه. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

عسائیل

به معنی کسی که او خداوند را مراقبت میکند، شهریار حاصور در شمال کنعان، (صحیفۀ یوشع 11)، که تمام پادشاهان شمالی فلسطین و مشرق اردن را از برای مقاومت یوشع فراهم آورد، لکن لشکر ایشان منهزم گشته حاصور مفتوح و یابین مقتول گردید، (قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

عواقیل

(عَ)

جمع واژۀ عاقول. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به عاقول شود.
- عواقیل الامور، کارهای سخت و درهم پیچیده. (آنندراج). پیچیدگی و درهم برهمی کارها. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عباقیل

(عَ)

باقی مانده از بیماری و محبت. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

عقاقیر

جمع عقار، بیخ های گیاهی جمع عقار داروهای نباتی گیاهان دارویی

معنی عساقیل - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما