- عذل (لَ)
نکوهیدن. (منتهی الارب) (آنندراج). ملامت کردن. (تاج المصادر بیهقی). ملامت کردن کسی را. (از اقرب الموارد)
معنی عذل - جستجوی لغت در جدول جو
- عذل (عَ ذَ)
سرزنش و ملامت. (از اقرب الموارد). نکوهش. (آنندراج) (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی). و فی المثل سبق السیف العذل ، ویقال أول من تکلم بذلک ضبه بن ادر حین قتل رجلا فی الشهر الحرام فعذله الناس فقال المثل. (منتهی الارب)
- عذل (عُ ذُ)
روزهای نیک گرم. (از قطرالمحیط) (آنندراج) (منتهی الارب)
- عذل (عُذْ ذَ)
جمع واژۀ عاذل. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به عاذل شود
- عذل
سرزنش و ملامت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
داد دادن، دادگری کردن، دقیقاً، درست مثلاً حرف هایم را عدل گذاشت کف دستش، کسی که شهادت او مقبول باشد، عادل، از نام های خداوند
پر کردن مشک را، نیکو نمودن خورش و غذای بچه را. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از آنندراج)
(عُ)
لغت نامه دهخدا
بچۀ خورش وپرورش نیکو یافته. (منتهی الارب) (آنندراج). بچه که غذایش نیکو باشد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب)
(مُ عَذْ ذَ)
لغت نامه دهخدا
آنکه بر بسیاری جود و دهش او ملامت کنند او را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مُ عَذْ ذِ)
لغت نامه دهخدا
سرزنش کننده و ملامت کننده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تعذیل شود
(بَ رَ)
لغت نامه دهخدا
نکوهش پذیرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، اعتاب. (اقرب الموارد)
(عُ ذَ لَ)
لغت نامه دهخدا
بسیار نکوهنده. (منتهی الارب) (از آنندراج). آنکه مردمان را بسیار ملامت کند. (مهذب الاسماء) (تاج المصادر بیهقی)
خوار تر ذلیل تر خوارتر. خوار پنداشتن کسی را خوارشمردن خوار و ذلیل گرفتن کسی را
