معنی عتل - فرهنگ فارسی عمید
واژههای مرتبط با عتل
عتل
- عتل
- بسیارخوار سرکش. (منتهی الارب) (آنندراج). الاکول المنوع. (اقرب الموارد). پرخور، درشت خوی سخت گوی سخت آزار. (منتهی الارب) (آنندراج) (ترجمان علامه) : عُتل بعد ذلک زنیم. (قرآن 13/68) ، نیزۀ درشت و سطبر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (غیاث اللغات) ، سخت هر چیزی. (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
عتل
- عتل
- مرد شتابنده به بدی. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج)
لغت نامه دهخدا
عتل
- عتل
- برداشتن و سخت کشیدن چیزی را. (از منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، ناقه را کشیدن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (تاج العروس) (تاج المصادر)
لغت نامه دهخدا