معنی عتاه در لغت نامه دهخدا

سبک عقل گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج). ناقص عقل شدن. (اقرب الموارد)، مدهوش گشتن و رفتن خرد. (منتهی الارب) (آنندراج). مدهوش گشتن. (منتهی الارب)، مدهوش شدن بدون زوال عقل. (اقرب الموارد)، آزمند علم گردیدن و حریص شدن بر آن، حریص شدن بر اذیت کسی، حریص شدن بر حکایت کردن کلام کسی. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

معنی عتاه در لغت نامه دهخدا

ناقص شدن عقل بدون جنون. (اقرب الموارد)

معنی عتاه - جستجوی لغت در جدول جو

عتاه

لغت نامه دهخدا

عتاه

لغت نامه دهخدا

عتاق

آزاد شدن بنده، خارج شدن بندۀ زرخرید از قید بندگی

فرهنگ فارسی عمید

عتاد

آنچه برای سفر لازم است، وسایل سفر

فرهنگ فارسی عمید

عتاب

ملامت کردن، سرزنش، گفتن کلمه ای از روی خشم به کسی، خشم گرفتن، درشتی کردن

فرهنگ فارسی عمید

عتبه

آستانۀ در، آستانه، درگاه، مقبرۀ هر یک از امامان و بزرگان تشیع

فرهنگ فارسی عمید

عضاه

هر درخت بزرگ خاردار

فرهنگ فارسی عمید

عتاق

شراب کهنۀ خوب

فرهنگ فارسی عمید

عماه

(عُ)

جمع واژۀ أعمی ̍. نابینایان. رجوع به اعمی شود

لغت نامه دهخدا

فتاه

(فَ)

مؤنث فتی. ج، فتیات. (منتهی الارب). زن جوان. (ترجمان علامه جرجانی ترتیب عادل بن علی) ، کنیزک. (ترجمان علامه جرجانی) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ستاه

(سِ)

مخفف ستاره باشد که بعربی کوکب گویند. (آنندراج). مؤلف جهانگیری لفظ مذکور را مخفف ستاره هم ضبط کرده و این شعر ابوالفرج رونی را هم شاهد آورده:
گشاده چشم بدیدار او زمین و زمان
نهاده گوش بگفتار او سپهر و ستاه.
لیکن در نسخۀ چ تهران دیوان ابوالفرج بجای ستاه ’سپاه’ نوشته و در تصحیح بجای سپهر و ستاه ’سپید و سیاه’ را صحیح دانسته، پس ستاه مخفف ستاره لفظی نیست. (فرهنگ نظام از حاشیۀ برهان قاطع چ معین) ، نقره، سیم قلب و ناسره، نام پرده ای از موسیقی. (برهان) (آنندراج) ، سه تار. (شرفنامه) ، سه عدد. (شرفنامه)

لغت نامه دهخدا

عماه

(عَ)

قطعه ابر متراکم. (از تاج العروس) (از متن اللغه). عمایه. رجوع به عمایه شود

لغت نامه دهخدا

عتاهه

(حَ لِ)

عتاه. (اقرب الموارد). رجوع به عتاه شود

لغت نامه دهخدا

عتال

بارکش مزدور

معنی عتاه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما