معنی عتاه
- عتاه (حَ لَ)
- سبک عقل گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج). ناقص عقل شدن. (اقرب الموارد) ، مدهوش گشتن و رفتن خرد. (منتهی الارب) (آنندراج). مدهوش گشتن. (منتهی الارب) ، مدهوش شدن بدون زوال عقل. (اقرب الموارد) ، آزمند علم گردیدن و حریص شدن بر آن، حریص شدن بر اذیت کسی، حریص شدن بر حکایت کردن کلام کسی. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)