معنی طیلسان در فرهنگ فارسی عمید

نوعی جامۀ کلاهدار گشاد، بلند و شبیه شنل که خواص، مشایخ یا زردشتیان بر دوش می انداختند، تالِسان، طالِسان، رَدا، طیلسانِ مطرا: کنایه از شب، تاریکی شب مستان صبح چهره مطرا به می کنند / کاین پیر طیلسان مطرا برافکنند (خاقانی - ۱۳۳) ، طیلسانِ مزعفر: کنایه از شعاع آفتاب، تا زمین بر کَتِف ز خلعت روز / طیلسان مزعفر اندازد (خاقانی - ۱۲۶)

معنی طیلسان در لغت نامه دهخدا

اقلیمی است وسیع در نواحی دیلم. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به ’طالش’ شود. اقلیمی است پهناور دارای شهرستان بسیار از نواحی دیلم یا خزر که ولید بن عقبه آن را بسال 35 هجری بگشود. (معجم البلدان). ولایت طالش در دیلمستان. معرب طالشان و نام طایفه ای از دیلم. و رجوع به ص 128 ج 1 البیان و التبیین چ مطبعه الرحمانیه بمصر و تصحیح ’حسن سندوبی’ شود

معنی طیلسان در لغت نامه دهخدا

بفتح طاء و تثلیث لام، از قول عیاض و غیر او، چادر. معرب است، اصله تالشان. (منتهی الارب) (المغرب للمطرزی). اعجمی معرب و الجمع طیالسه بالهاء و قد تکلمت به العرب. (المعرب جوالیقی). و در تهذیب و نیز ارموی معرب تالشان با شین ضبط کرده اند ولی اصمعی معرب از تالسان با سین مهمله دانسته و ممکن است منسوب به تالش باشد، و یقال فی الشتم ’یا ابن الطیلسان’، یعنی تو عجمی هستی. ج، طیالسه. (منتهی الارب). و الهاء فی الطیالسه للعجمه فلو رخمت هذا فی النداء لم یجز لانه لیس فی کلامهم فیعل الا معتلاً کسید و میت، نوعی از رداء فوطه که عربان و خطیبان و قاضیان بر دوش اندازند. (برهان) (آنندراج). چادر قاضی. (دهار). فَرَجی ِ بی آستین. چادر یا ردائی که مردم تالش پوشند از پشم درشت. بت طیلسان خز و صوف و مانند آن. (منتهی الارب). سدوس طیلسان. (منتهی الارب: الطاق، طیلسان. (دهار) : بجان من که برخیزی و این جامۀ من بپوشی و طیلسان من اندر سر کشی. (ترجمه تاریخ طبری بلعمی). و از نواحی ری طیلسانهای پشمین نیکو خیزد. (حدود العالم).، ابر آمد از بیابان چون طیلسان رهبان، برق از میانْش تابان چون بسدین چلیپا.، کسائی.، ابر آمد بر شاخ و بر درخت، گسترد رداهای طیلسان.، ابوالعباس عباسی.، درخت سیب را گوئی ز دیبا طیلسانستی، جهان گوئی همه پُروشّی و پُرپَرنیانستی.، فرخی.، من (احمد بن ابی دؤاد) اسب تاختن گرفتم چنانکه ندانستم که بر زمینم یا در آسمان، طیلسان از من جدا شده و من آگاه نه. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 171).، نشان مدبریت این بس که هرگز، چو عباسی نشوئی طیلسانت.، ناصرخسرو.، زآنکه نجوئی همی ز علم و ز دین بل، در طلب اسب و طیلسان وردائی.، ناصرخسرو.، بر این بلند منبر با بانگ قال و قیل، ازبهر طیلسان وْعِمامه وْ ردا شده ست.، ناصرخسرو.، به اسب و جامۀ نیکو چرا شدی مشغول، سخنْت نیکو باید نه طیلسان و ردی.، ناصرخسرو.، وَاکنون چوبلبل است خطیب العجب مرا، گلبن ز گل همی همه شب طیلسان کند.، مسعودسعد.، طیلسان و ردا کمال بود، کیسه و صره اصل مال بود.، سنائی (در تعبیر رؤیا).، طیلسان موسی و نعلین هارونت چه سود، چون بزیر یک ردا فرعون داری صدهزار.، سنائی.، کند بساط سخن طی بسان اهل هنر، چنو بگسترد از فضل طیلسان سخن.، سوزنی.، گر خضر گردم بر آن غمرالردا، هم ردا هم طیلسان خواهم فشاند.، خاقانی.، این چو مگس خونخور ودستاردار، وآن چون خره سرزن و باطیلسان.، خاقانی.، بدل سازم به زنار و به برنس، ردا و طیلسان چون پور سقا.، خاقانی.، وی مشتری ردا بنه از سر که طیلسان، درگردن محمد یحیی طناب شد.، خاقانی.، در گوش گوشوار سمعنا کشد عراق، بر دوش طیلسان اطعنا برافکند.، خاقانی.، بر قدحهای آسمان زنار، مشتری طیلسان دراندازد.، خاقانی.، گر شیردلتر از تو شناسیم هیچ مرد، مندیل حیض سگ صفتان طیلسان ماست.، خاقانی.، سبحه داران از پس سبوح گفتن در صبوح، بر سر زنار ساغر طیلسان افشانده اند.، خاقانی.، مستان صبح چهره مطرا به می کنند، کاین پیر طیلسان مطرا برافکند.، خاقانی.، ازو خلعت تربیت تا نبودش، نشد طیلسان دار برجیس خاطب.، نظام قاری (دیوان البسه).، قضا را سجاده مگر با ردا، دگر خرقه و طیلسان و عصا.، نظام قاری (دیوان البسه).، به طیلسان چه کند فخر مشتری کاو را، سپهر کرده به سجاده داریش مأمور.، نظام قاری (دیوان البسه).، که ردای دعای استسقاست، میکنندش به طیلسان احبار.، نظام قاری (دیوان البسه).، و رجوع به ص 166 ج 2 فرهنگ شعوری شود

معنی طیلسان در فرهنگ لغت هوشیار

جامه گشاد و بلندی که بر روی دوش می اندازند

معنی طیلسان در فرهنگ فارسی معین

ردا، جامه بلند و گشاد، طالسان

معنی طیلسان در فرهنگ جامع تعبیر خواب

دیدن طیلسان به خواب، دلیل امانت است و قوت دین. اگر بیند که طیلسان پاکیزه داشت، دلیل که دیدنش قوت بود و توفیق یابد در امانت گذاردن. اگر طیلسان چرکین بیند، تاویل به خلاف این است و دیدن طیلسان، دلیل فرزند است. اگر طیلسان خود را سفید بیند، دلیل بر فرزند مصلح کند. اگر سرخ بیند، دلیل که فرزندش معاشر بود. اگر سیاه بود و بیننده عالم است، فرزند او قاضی یا خطیب گردد. حضرت دانیال، : دیدن طیلسان، دلیل جاه و بزرگی است. اگر بیند که طیلسان پاکیزه داشت، دلیل است که با خلق سخاوت کند. محمد بن سیرین، دیدن طیلسان در خواب بر ده وجه است. اول: عز و مرتبه. دوم: جاه و منزلت. سوم: ولایت. چهارم: فرزند. پنجم: دولت. ششم: بزرگی. هفتم: مال. هشتم: علم. نهم: دین. دهم: شمشیر .، اگر بیند که طیلسان او بسوخت، دلیل که از او عزیزی بمیرد. اگر بیند که طیلسان او جون طیلسان پادشاه شد، دلیل مصیبت بود.

معنی طیلسان - جستجوی لغت در جدول جو

طیلسان

فرهنگ فارسی عمید

طیلسان

لغت نامه دهخدا

طیلسان

لغت نامه دهخدا

طیلسان

فرهنگ لغت هوشیار

طیلسان

فرهنگ فارسی معین

طیلسان

فرهنگ واژه مترادف متضاد

طیلسان

فرهنگ جامع تعبیر خواب

طلاسان

(دخترانه)

طلا (عربی) + سان (فارسی) مانند زر

فرهنگ نامهای ایرانی

ایلخان

رئیس ایل، سرپرست ایل، خان قبیله، دورۀ مغول، عنوان امرا و رؤسا و سردستگان

فرهنگ فارسی عمید

پیلبان

فیلبان، نگهبان پیل، کسی که بر پشت فیل می نشیند و فیل را می راند، پیلوان، برای مثال دوستی با پیلبانان یا مکن / یا طلب کن خانه ای در خورد پیل (سعدی - ۱۸۴)

فرهنگ فارسی عمید

پیلوان

فیلبان، نگهبان پیل، کسی که بر پشت فیل می نشیند و فیل را می راند، پیلبان

فرهنگ فارسی عمید

تالسان

طیلسان، نوعی جامۀ کلاهدار گشاد، بلند و شبیه شنل که خواص، مشایخ یا زردشتیان بر دوش می انداختند، طالسان

فرهنگ فارسی عمید

فیلبان

نگهبان پیل، کسی که بر پشت فیل می نشیند و فیل را می راند، پیلبان، پیلوان

فرهنگ فارسی عمید

بیوسان

در حال امیدواری، در حال طمع، در حال چاپلوسی

فرهنگ فارسی عمید

طالسان

طیلسان، نوعی جامۀ کلاهدار گشاد، بلند و شبیه شنل که خواص، مشایخ یا زردشتیان بر دوش می انداختند، تالسان

فرهنگ فارسی عمید

بیلسان

بلسان، گیاهی درختچه ای با گل های سفید کوچک خوشه ای، برگ های مایل به سفید، پوست زرد رنگ و چوب سنگین، سرخ رنگ و خوش بو، صمغی که از ساقۀ این گیاه می گیرند و مصرف دارویی دارد

فرهنگ فارسی عمید

طالسان

(لِ)

طیلسان. چادر. (منتهی الارب). در حاشیۀ المعرب جوالیقی آمده است که طیلسان را طیلس و طالسان هم گویند (به کسر لام در طالسان) و در المعیار وادی شیر آمده که کلمه طیلسان معرب ’تالسان’ به کسر لام است، و صاحب المعیار کلمه طالسان یا طیلسان را چنین تفسیر کرده است: ’جامه ای است که آن را بر کتف پوشند. ’ و هم گوید: ’جامه ای است که همه بدن را فرامی گیرد، برای پوشیدن آن را بافند، و خالی از برش و خیاطی است’. وادی شیر گوید: ’عبای مدوری است برنگ سبز که قسمت فرودین ندارد. پود آن از پشم است، خواص علما و مشایخ آن را پوشند، و آن از لباسهای عجمان است’. (المعرب جوالیقی ص 227). و صاحب منتهی الارب ذیل طیلسان آرد: کلمه مزبورمعرب تالشان است. و رجوع به طیلسان و تالشان شود

لغت نامه دهخدا

طیلقان

(طَ لَ)

نمد. ساکیز. لبد. لبده. پلاس. کلاه نمد. کلاه نمدی. رجوع به طالقانی شود. (دزی ج 2 ص 81)

لغت نامه دهخدا

طیلان

(طَ لَ)

ده کوچکی است از بخش رامیان شهرستان گرگان با 50 تن سکنه. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

طی لسان

درنوردیدن زبان خاموشی زبان در کام

فرهنگ لغت هوشیار

طالسان

پارسی تازی گشته تالستان تالشانه گونه ای جامه جامه ایست که آن را بر کتف پوشند و همه بدن را فرا می گیرد و آن را بافند و برش خیاطی ندارد، عبای مدوریست به رنگ سبز که قسمت فرودین ندارد. پود آن از پشم و آن را خواص علما و مشایخ و همچنین روحانیون مسیحی پوشند

فرهنگ لغت هوشیار

طاوسان

منسوب به طاوس، سبز زرین سبز دینار گون، آن که بچند رنگ زند، نوعی جامه رنگین، نوعی مروارید که سفیدی او با سیاهی و سبزی و سرخی ممزوج بود، نوعی یاقوت طاوسی رنگ، گیاهی است از تیر پروانه واران که به صورت درختچه ایست که ارتفاعش به حدود 5، 1 تا 2 متر می رسد و غالبا در کنار جاده ها و اراضی سیلیسی و بایر اروپای مرکزی و آسیای صغیر و ایران می روید. این گیاه ساقه های متعدد و فراوان دارد. شاخه های جوان آن زاویه دار و بی کرک و برنگ سبز می باشد، گلهایش بزرگ و مجتمع و برنگ زرد طلایی است. میوه اش به شکل نیام و پوشیده از کرکهای بلند است. طاوسی به علت گلهای زیبا و معطری که دارد به عنوان زینتی در باغچه ها و اکثر باغهای ایران کشت می شود. برگهای آن کم است به طوری که ظاهرا گیاه عاری از برگ به نظر می رسد. گلهای طاوسی از لحاظ شکل شبیه گلهای درخت اقاقیا ولی زرد رنگ است. از شاخه های طاوسی می توان الیافی جدا کرد و از آن طناب یا پارچه های ضخیم بافت رتم ست الخدیجه ست خدیجه طاووس اسپانیایی طاووسان. توضیح از گونه های اسپارتئین را یک آلکالوئید مقوی قلب است استخراج می کنند. یا طاوس اسپانیایی. طاوسی. یا طاوسی پا کوتاه. طاوسی رنگ. یا طاوسی رنگ. گونه ای طاوسی که به صورت درختچه ایست با شاخه راست که برگ و دانه آن دارای اثر دارویی است. برگهای این گیاه بیضی شکل و نوک تیز و کناره هاو سطح تحتانی آن از کرکهای ریز و کوتاه پوشیده شده است. در برگ و دانه آن آلکالوئیدهایی به نام لوئتین و ژینستئین و گلوکزیدی بنام ژنیستوزید وجود دارد. برگ و دانه گیاه مذکور دارای اثر مسهلی است و آن در ایران در جنگلهای قره داغ به فراوانی می روید طاوسی پا کوتاه جنسات الصباغین. یا طاوسی سفید. گونه ای طاوسی که دارای گلهای سفید است. یا طاوسی صحرایی. گونه ای طاوسی که به صورت درختچه ایست به ارتفاع 5، 1 تا 2 متر که غالبا در کنار جاده ها و اراضی سیلیسی و بایر اروپای مرکزی و فرانسه و دیگر دارای ساقه های متعدد و بی کرک و سبز رنگ می باشد، برگهایش 1 تا 3 برگچه دارد و گلهایش زرد رنگ است. گیاه مذکور تقریبا دارای 150 گونه است و مخصوصا از گونه های این طاوسی است که اسپارتئین را استخراج می کنند رتم رتم صحرایی گل طاوسی طاوسی

فرهنگ لغت هوشیار

طیوران

رمن ساختگی در فارسی از طیور پرند گان

فرهنگ لغت هوشیار

فیلبان

پیلبان

فرهنگ لغت هوشیار

پیلبان

آنکه از پیل مراقبت کند نگهبان فیل کسی که بر سر فیل نشیند و با کجک او را براند فیلبان: مسعود پیلبانرا سیاست فرود اما چه سود. پیلبان را روزی اندر خدمت پیلان بود بندگان را روزی اندر خدمت شاه زمین. (منوچهری)

فرهنگ لغت هوشیار

پیلوان

پیلبان

فرهنگ لغت هوشیار

طالشان

جامه ایست که آن را بر کتف پوشند و همه بدن را فرا می گیرد و آن را بافند و برش خیاطی ندارد، عبای مدوریست به رنگ سبز که قسمت فرودین ندارد. پود آن از پشم و آن را خواص علما و مشایخ و همچنین روحانیون مسیحی پوشند

فرهنگ لغت هوشیار

ایلخان

ترکی سروده بر نام شاهان مغول رئیس ایل خان قبیله، عنوان سلاطین مغول ایران، جمع ایلحانان

فرهنگ لغت هوشیار

بیوسان

صفت بیوسیدن، در حال انتظار و امیدواری یا نابیوسان. غیر منتظر غیر مترتب

فرهنگ لغت هوشیار

طالقان

پارسی تازی گشته تالگان تایگان نام شهری است

فرهنگ لغت هوشیار

ایلخان

رییس ایل، خان قبیله، عنوان سلاطین مغول ایران

فرهنگ فارسی معین

بیلاسان

آقطی، گیاهی از تیره بداغ ها که به طور خودرو در نواحی شمال ایران می روید و گل های آن سفید و معطر و مغز ساقه اش نرم است و برای تهیه مقاطع گیاهی در آزمایشگاه ها به کار می رود، اقطی، اقتی، بیلسان، شبوقه، خمان کبیر، یاس کبود

فرهنگ فارسی معین

پیلبان

فیلبان، آن که از پیل مراقبت کند، نگهبان فیل

فرهنگ فارسی معین

بیلسان

آقطی، گیاهی از تیره بداغ ها که به طور خودرو در نواحی شمال ایران می روید و گل های آن سفید و معطر و مغز ساقه اش نرم است و برای تهیه مقاطع گیاهی در آزمایشگاه ها به کار می رود، اقطی، اقتی، بیلاسان، شبوقه، خمان کبیر، یاس کبود

فرهنگ فارسی معین

طالسان

((لِ))

ردا، جامه بلند و گشاد، طیلسان

فرهنگ فارسی معین

معنی طیلسان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما