معنی پیلوان
- پیلوان
- فیلبان، نگهبان پیل، کسی که بر پشت فیل می نشیند و فیل را می راند، پیلبان
واژههای مرتبط با پیلوان
پیلوان
- پیلوان
- پیلبان
پیلوان
- پیلوان
- رجوع به پیلبان شود
پیروان
- پیروان
- حامیان، طرفداران
پهلوان
- پهلوان
- مرد زورمند، یل، سپهبد بر لشکر، سختتوانا ودلیر
پیلبان
- پیلبان
- آنکه از پیل مراقبت کند نگهبان فیل کسی که بر سر فیل نشیند و با کجک او را براند فیلبان: مسعود پیلبانرا سیاست فرود اما چه سود. پیلبان را روزی اندر خدمت پیلان بود بندگان را روزی اندر خدمت شاه زمین. (منوچهری)
پهلوان
- پهلوان
- دلیر، دلاور،
برای مِثال کسی کاو بُوَد پهلوان جهان / میان سپه درنمانَد نهان نیرومند(فردوسی - ۲/۱۶۳) ، اگر پهلوان زاده باشد رواست / که بر پهلوانان دلیری سزاست(فردوسی - ۶/۴۴۴)
پیلوار
- پیلوار
- مانند پیل، پیل مانند، پیلبار
پیلبان
- پیلبان
- فیلبان، نگهبان پیل، کسی که بر پشت فیل می نشیند و فیل را می راند، پیلوان،
برای مِثال دوستی با پیلبانان یا مکن / یا طلب کن خانه ای در خورد پیل (سعدی - ۱۸۴)
پهلوان
- پهلوان
- دلیر، شجاع، نیرومند
