معنی طغی در لغت نامه دهخدا

درگذشتن از اندازه. (منتهی الارب) (آنندراج). از حد درگذشتن. (تاج المصادر بیهقی). زیاده روی. تجاوز از حد. تجاوز از قدر. اعتداء از حدود و مقادیر، نافرمانی، گمراهی، بلند شدن و درگذشتن از حد کفر. زیادتی کردن در معاصی و ظلم. اسراف در ظلم و گناه. غلو در کفر، موج زدن آب. برآمدن. بالا زدن آب رود و جز آن بیش از حد. به جوش آمدن. جوشیدن. به آشوب شدن دریا و رود و مانند آن، جوشیدن خون، بانگ کردن گاو، بسیار آب آوردن سیل. (منتهی الارب) (آنندراج)

معنی طغی در لغت نامه دهخدا

آواز. (منتهی الارب) (آنندراج)

معنی طغی در فرهنگ لغت هوشیار

در گذشتن از اندازه، فزونی در گناه، خیزابگی خیزش آب، جوشیدن خون، آپخشی (طغیان آب)

معنی طغی - جستجوی لغت در جدول جو

طغی

لغت نامه دهخدا

طغی

لغت نامه دهخدا

طغی

فرهنگ لغت هوشیار

طلی

طلا، زر، ویژگی زر خالصی که برای زراندود کردن فلزات دیگر کاربرد داشت، برای مثال وجود مردم دانا مثال زرّ طلی ست / که هر کجا که رود قدروقیمتش دانند (سعدی - ۱۲۰)، ضماد، مرهم، اندودن قطران، روغن یا دارو بر بدن

فرهنگ فارسی عمید

طری

تر و تازه، شاداب، باطراوت

فرهنگ فارسی عمید

طبی

مربوط به طب مثلاً مراقبت های طبی،
دارای کاربرد در طب مثلاً تجهیزات طبی،
ساخته شده براساس اصول علمی پزشکی برای پیشگیری یا درمان بیماری و ضایعۀ جسمی مثلاً عینک طبی، کمربند طبی

فرهنگ فارسی عمید

بغی

ایجاد فساد کردن، بدکاری، ستم کردن، تعدی، سرکشی، نافرمانی، گردنکشی

فرهنگ فارسی عمید

طغری

طغرا، چند خط منحنی تو در تو که اسم شخص در ضمن آن گنجانیده می شود و بیشتر در روی مسکوکات یا مهر اسم نقش می کنند، در قدیم بر سر نامه ها و فرمان ها می نگاشتند
فرمان، حکم، ابروی خوب رویان

فرهنگ فارسی عمید

طاغی

سرکش، طغیان کننده، گردنکش

فرهنگ فارسی عمید

طوی

جشن، شادی
عروسی، ازدواج، جشنی که به مناسبت ازدواج دو نفر برگذار می شود، عرس، پیوگانی، زلّه، طو، بیوگانی

فرهنگ فارسی عمید

مطغی

(مُ)

نافرمانی کننده و بر ستم انگیزنده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اطغی

(اَ غا)

طاغی تر. سرکش تر. طغیان کننده تر.

لغت نامه دهخدا

طغیا

(طَغْ / طُغْ)

گاو ریزه، علم است مر گاو دشتی را. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

طغیه

(طَغْ یَ)

اندک از هر چیزی، مکان بلند، سر کوه و سخت ترین جای آن، آواز بلغت هذیل، سنگ سخت تابان. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

وغی

وغا در فارسی پرخاش غوغا (این واژه پارسی است بنگرید به غوغا)، جنگ، وزوز آوای کبت و مگس کارزار جنگ. بانگ و خروش شور و غوغا، شور و غوغای جنگ (خصوصا)

فرهنگ لغت هوشیار

مغی

گودی عمق: (جای کشت و درخت و مغی جویها) (التفهیم. 333)، گودال

فرهنگ لغت هوشیار

طفی

جمع طفیه، بنگرید به طفیه

فرهنگ لغت هوشیار

طهی

زدن سخت، ابر نازک خرده کاه بریان کردن گوشت پختن

فرهنگ لغت هوشیار

طلی

کالبد، خواهش نفس

فرهنگ لغت هوشیار

طوی

ترکی تازی گشته از توی شادی جشن جشن زناشویی گرسنگی، خیک، کجی دم ملخ و دیگر ها درنوردیده پیچیده گرسنه دخشک پنهانی (دخشک خبر)، جامه پیچیده، چاه دیوار دار، پشتواره، پاسی از شب جشن شادی، ضیافت مهمانی

فرهنگ لغت هوشیار

طاغی

سرکش ستمکار نافرمان سرتاب آن که از حد طاعت و ادب درگذشته باشد، نافرمان طغیان کننده سرکش، ستمکار ظالم، جمع طغات

فرهنگ لغت هوشیار

طری

تازه و تر، شاداب، با طراوت

فرهنگ لغت هوشیار

طغک

نادرست نویسی تخک تلخه زه از گیاهان زیتون تلخ

فرهنگ لغت هوشیار

طبی

پزشکی درمانی سر پستان، چهار پایه باز گردانیدن، خواندن، کشیدن، فرو هشتگی سر پستان منسوب به طب مربوط به امور پزشکی پزشکی: اعمال طبی. یا صابون طبی. صابونی که در طبابت به صورت گرد در دواهای مختلف دندان پزشکی به کار می رود یا به عنون گندزدایی و ضد عفونی های جلدی استعمال شود. یا لغت طبی. فرهنگ شامل لغات و اصطلاحات مربوط به طب

فرهنگ لغت هوشیار