معنی صبن - جستجوی لغت در جدول جو

صبن(تَ لُ / لِ / لَ کَ)

لغت نامه دهخدا

ربن

(پسرانه)

یکدست. یک اندازه (نگارش کردی: رهبهن)

فرهنگ نامهای ایرانی

صبا

(دخترانه)

نسیم ملایمی که از طرف شمال شرق می وزد، پیام رسان میان عاشق و معشوق، نام یکی از شعب بیست وچهارگانه موسیقی قدیم، نام موسیقیدان معروف ایران

فرهنگ نامهای ایرانی

صبر

شکیبایی کردن، شکیبایی، بردباری
گیاهی از خانوادۀ سوسن ها با برگ های بلند و شیرابه ای زرد و تلخ که مصرف دارویی دارد، چدروا

فرهنگ فارسی عمید

صبغ

رنگ، هر ماده ای که با آن چیزی را رنگ می کنند، نان خورش، از آن جهت که نان را رنگ می کند مانند سرکه

فرهنگ فارسی عمید

صحن

وسط حیاط، میان خانه، ساحت خانه و سرا، قدح، کاسۀ بزرگ

فرهنگ فارسی عمید

صبح

بامداد، اول روز، صبح زود، سپیده دم، پگاه، غادیه، بامدادان، بامگاه، صباح، غدو، صدیع، علی الصباح، غدات، باکر، صبح بام، صبحدم، صبحگاه، بام
صبح پسین: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صبح صادق
صبح سعادت: کنایه از آغاز خوشبختی
صبح کاذب: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، برای مثال صبح کاذب زند از صدق نفس / نور او یک دو نفس باشد و بس (جامی۴ - ۶۵۲)
صبح دروغین: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صبح کاذب
صبح اول: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صبح کاذب
صبح نخستین: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صبح کاذب
صبح صادق: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، برای مثال چو صبح صادق آمد راست گفتار / جهان در زر گرفتش محتشم وار (نظامی۲ - ۱۱۷)
صبح دوم: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صبح صادق
صبح پسین: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صبح صادق

بامداد، اول روز، صبح زود، سپیده دم، پگاه، غادیه، بامدادان، بامگاه، صَباح، غَدو، صَدیع، علی الصَباح، غَدات، باکِر، صُبح بام، صُبحدَم، صُبحگاه، بام
صُبح پسین: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صبح صادق
صُبح سعادت: کنایه از آغاز خوشبختی
صُبح کاذب: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، برای مِثال صبح کاذب زند از صدق نفس / نور او یک دو نفس باشد و بس (جامی۴ - ۶۵۲)
صُبح دروغین: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صُبح کاذب
صُبح اول: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صُبح کاذب
صُبح نخستین: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صُبح کاذب
صُبح صادق: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، برای مِثال چو صبح صادق آمد راست گفتار / جهان در زر گرفتش محتشم وار (نظامی۲ - ۱۱۷)
صُبح دوم: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صُبح صادق
صُبح پسین: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صُبح صادق

فرهنگ فارسی عمید

ربن

عنوان علما و پیشوایان مذهبی یهود، خاخام

فرهنگ فارسی عمید

خبن

در علم عروض اسقاط حرف دوم ساکن از رکن، مثل حذف الف فاعلاتن که فعلا تن شود یا الف فاعلن که نقل به فعلن گردد یا سین مستفعلن که متفعلن شود و آن را مخبون گویند

فرهنگ فارسی عمید