معنی صادر در لغت نامه دهخدا

نعت فاعلی از صدور. بازگردنده. مقابل وارد. از جای بیرون آینده. (غیاث اللغات). رونده (در مورد شخص و شی ٔ هر دو استعمال شود) :، ز بهر صادر و وارد پزند هر روزی، هزار پخته مر او را همیشه در مطبخ.، سوزنی.، صیت بزرگی احوال و کرامات و مقامات خواجه را از صادر و وارد بسیار شنودم. (انیس الطالبین). و رجوع به صادر کردن و صادرات شود، یقال: ما له صادر و لا وارد، یعنی نیست او را چیزی، طریق صادر، راه بازگشت از آب. (منتهی الارب)

معنی صادر در لغت نامه دهخدا

موضعی است در شام. (معجم البلدان)

معنی صادر در لغت نامه دهخدا

ابن کامل بن بدر عیسی. وی شاعری است نیکوسخن و از شعر وی قصیده ای است که در آن برادر خود بدر را که با ابوهیذام کشته شده یاد کند:، لئن قتلت قحطان بدراً فانما، اراها نجوم اللیل کارهه ظهرا، اقام لها سوق الجلاد ابن کامل، فانفذها قتلاً و اوجعها عقرا، فان یک بدر قد مضی لسبیله، فمامات محسوداً و لکن شفی صدرا، فمن ظن ان الحرب لیست تقوده، اذا کان ممن فی الوغی یلهب الجمرا، فقد ظن عجزالرأی منه و قد نبت، بذلک منه النفس من رأیها خسرا، فلاتبعدن یا بدر ان کنت هالکاً، فقد کنت محموداً لنا ماجداً عمرا، سأبکیک بالبیض الخفاف و بالقنا، فان بها ما ادرک الماجد الوترا، و لست کمن یبکی اخاه بعبره، یعصرها من جفن مقلته عصرا، ونحن اناس لاتفیض دموعنا، علی هالک میتاً و ان قطع الظهرا، نعد لما نمنی به من مصابنا، و ان جل ماغنی به ابداً صبرا.، (تهذیب تاریخ ابن عساکر ج 6 ص 359)

معنی صادر در فرهنگ لغت هوشیار

بازگردنده، صدور، رونده، بیرون آینده

معنی صادر در فرهنگ فارسی معین

آن چه که پدید آید، آن چه که حق ایجاد کرده، بیرون رونده، آن چه که از جایی به جایی (داخل مملکت و مخصوصاً خارج آن) فرستاده شود، جمع صادرات

معنی صادر در فرهنگ واژه فارسی سره

برونبرد، بیرون دادن، دربرد، فرستاده، نوشته، فرستادن

معنی صادر - جستجوی لغت در جدول جو

صادر

فرهنگ فارسی عمید

صادر(دِ)

لغت نامه دهخدا

صادر(دِ)

لغت نامه دهخدا

صادر(دِ)

لغت نامه دهخدا

صادر

فرهنگ لغت هوشیار

صادر((دِ))

فرهنگ فارسی معین

صادر

فرهنگ واژه فارسی سره

صادق

(پسرانه)

راستگو، راست و درست، راستین، نام امام امام ششم شیعیان

فرهنگ نامهای ایرانی

مصادر

مصدرها، بازگشتن گاه ها، جای بازگشتن ها، محل صدورها، جمع واژۀ مصدر

فرهنگ فارسی عمید

صادره

(دِ رَ)

دهی از دهستان وراوی بخش کنگان شهرستان بوشهر، 9600گزی جنوب خاور کنگان، کنار راه فرعی لار به گله دار. جلگه، گرمسیر و مالاریائی. سکنۀ آن 63 تن شیعه، فارسی زبان. آب از قنات و باران. محصول غلات، تنباکو، کنجد. شغل اهالی زراعت. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

مصادر

(مَ دِ)

جمع واژۀ مصدر. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به مصدر شود

لغت نامه دهخدا

مصادر

جمع مصدر، برونیگاه ها سر چشمه ها کنش ها خاستگاه ها جمع مصدر: جاهای بیرون آمدن چیزها، مصدرها. یا اسما مصادر. اسم مصدرها. یا مصادر امور. وزیران و رئیسان ادارات

فرهنگ لغت هوشیار

مصادر

((مَ دِ))

جمع مصدر

معنی صادر - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما