- شومالنده(اِکُ نَنْ دَ / دِ)
شوی مالنده. شومال. کسی که پارچه را آهار دهد. (فرهنگ فارسی معین)
معنی شومالنده - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(گُ لَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
نامی. نموکننده. بالنده، جنبانندۀ کودک به روی دستها و یا زانوها. (ناظم الاطباء) ، آنکه قدرت درست راه رفتن ندارد و بر زمین میخزد (؟) :
رود خاک درش عالم برومال
گوالنده پهن رفته چو اطفال.
میرنظمی ؟ (از فرهنگ شعوری ج 2 ص 327)
رود خاک درش عالم برومال
گوالنده پهن رفته چو اطفال.
میرنظمی ؟ (از فرهنگ شعوری ج 2 ص 327)
(دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
نعت مفعولی از شوراندن. شورانیده. (از فرهنگ فارسی معین). رجوع به شوراندن و شورانیده شود
(شُ رَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
محاسب. حساب کننده. (ناظم الاطباء). حسیب. محصی. آمارگیر. (یادداشت مؤلف) :
برفتند هر یک سوی تخت خویش
یکایک شمارنده بر بخت خویش.
فردوسی.
کسی کو کسی را نیاید بکار
شمارنده زو برنگیرد شمار.
نظامی.
ذموم، بسیار عیب شمارنده مردم را. (منتهی الارب)
برفتند هر یک سوی تخت خویش
یکایک شمارنده بر بخت خویش.
فردوسی.
کسی کو کسی را نیاید بکار
شمارنده زو برنگیرد شمار.
نظامی.
ذموم، بسیار عیب شمارنده مردم را. (منتهی الارب)
(شَ غَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
هر چیز بدبو و متعفن. (از فرهنگ جهانگیری) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از انجمن آرا) (از برهان) :
خطش چو پشت و روش شماغنده و سیاه
کاغذ تباه و ژنده چو کون دریدگان.
پوربهای جامی (از انجمن آرا).
، زن بدبو. (از انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از برهان)
خطش چو پشت و روش شماغنده و سیاه
کاغذ تباه و ژنده چو کون دریدگان.
پوربهای جامی (از انجمن آرا).
، زن بدبو. (از انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از برهان)
(شَ گَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
شماگند. شماغند. شمغند. شمغنده. بدبوی. متعفن، زن بدبوی (خصوصاً). (فرهنگ فارسی معین). رجوع به شماغنده شود
(نَنْ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
تحریک کننده. انگیزاننده:
بی تفکر پیش هر داننده هست
آنکه با شوریده شوراننده هست.
مولوی
بی تفکر پیش هر داننده هست
آنکه با شوریده شوراننده هست.
مولوی
شمارشگر، محاسب
