- شنخم (شِنْ نَ)
فربه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). فربه و سمین. (از ناظم الاطباء)
معنی شنخم - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
خراشی که برای زراعت با گاوآهن یا تراکتور در زمین ایجاد می کنند، شیار
شخم زدن (کردن): در کشاورزی شیار کردن زمین برای کاشتن تخم
شخم زدن (کردن): در کشاورزی شیار کردن زمین برای کاشتن تخم
(غَ بَنْ)
لغت نامه دهخدا
نخامه انداختن. (آنندراج) (از اقرب الموارد). بیرون انداختن چیزی از بینی یا سینه. (از المنجد) (از اقرب الموارد). آب بینی و سینه و دماغ انداختن. (ناظم الاطباء) (آنندراج). تنخم. (المنجد). نخم، مانده گردیدن، مانده گردانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)
(نَ خَ / نَ)
لغت نامه دهخدا
پارچۀ افراشته شده بر روی چوب که در عروسی ها و جشن ها نصب می نمایند و بدان برمیگیرند نقل و نبات و پولی را که میان مردم نثار کرده می شود. (ناظم الاطباء)
(شُ)
لغت نامه دهخدا
در اصطلاح کشاورزی عبارت است از برگرداندن زمین و حاضر کردن آن بوسیلۀ ادوات مختلف برای زراعت و مقصود از این عمل که اساس زراعت محسوب میشود اولاً سست کردن زمین و ثانیاً برطرف کردن گیاه و ریشه های بی مصرفی است که مانع نمو زراعت میشود و سرانجام از بین بردن حیوانات و حشرات موذی است بوسیلۀ حرارت و نور آفتاب. زمین را در دو موقع ازسال شخم میزنند: شخم بهاره و شخم پائیزه. در شخم بهاره زمین را زراعت نمیکنند زیرا باید برای زراعت زمستان آماده شود و علفها و حشرات آن از بین برود. بعد همان اراضی را که در بهار شخم زده اند، مجدداً برمی گردانند و زراعت میکنند و این شخم دوم را در تداول برخی از ولایات ’پسه’ میگویند. طرز شخم و عمقی که برای زیرورو کردن زمین لازم است از حیث طبیعت زمین و زراعتی که باید در ایران بشود متفاوت است و باید در هر منطقه ای برطبق اصول علمی انجام گیرد. (از جغرافیای اقتصادی صص 79- 80) ، زمین شیارکرده. زمینی که آن را برای زراعت شیار کرده باشند. شدیار. شیار کردن. (برهان). کندن زمین برای تخم ریزی. (فرهنگ نظام). شدیار کردن. رجوع به شخم کردن و شخم زدن شود
(شُ خُ)
لغت نامه دهخدا
بنددارندگان بینی از بوی خوش یا ناخوش. (منتهی الارب). کسانی که بینی آنها از بوی بد یا بوی خوش بند آمده باشد. (از اقرب الموارد)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
خراشیدن. (منتهی الارب). خدش. (اقرب الموارد) ، کافتن و یقال: رمی فشنم، ای خرق طرف الجلد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(شِ نَ)
لغت نامه دهخدا
پارۀ آتش که برجهد. یقال: یتطایر شنمه، ای شراره من الغضب. (منتهی الارب). بمعنی شلم. شرارۀ غضب. (از اقرب الموارد)
(غَ نَ)
لغت نامه دهخدا
بازی کردن. (منتهی الارب) (آنندراج). لعب. (المنجد) (اقرب الموارد) ، نیکو سرائیدن. (از منتهی الارب) (آنندراج). سرائیدن و آواز خواندن و سرائیدن فلان را. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). تغنی به خوشترین غنا. (از (المنجد) ، نخامه انداختن. (منتهی الارب) (آنندراج). آب بینی و دماغ و سینه انداختن. (از آنندراج). تنخم. نخم. چیزی از بینی یا سینه دفع کردن. (از المنجد) (از اقرب الموارد)
(شِنْ نَ)
لغت نامه دهخدا
رغماً له شنغماً، از اتباع است، برخلاف میل و خواهش او. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به سنغم شود
بمعنی پیشانی خرسها، یکی از مرز و بوم اراضی موعود است که فیمابین عینان و ربله واقع بود. (قاموس کتاب مقدس)
(شَ تَ)
لغت نامه دهخدا
ابوعاصم یا ابوسعید سهمی. صحابی است (یا آن شنیم به یای حطی است). (از منتهی الارب). صحابه کسانی بودند که در روزگار سختی و هجرت، شانه به شانه پیامبر اسلام (ص) ایستادند و از او حمایت کردند. هر فردی که پیامبر را دیده و به او ایمان آورده، در زمره ی صحابه قرار می گیرد. واژه ی «صحابی» در منابع اهل سنت و تشیع بسیار مورد بحث و پژوهش قرار گرفته است.
(تَ)
لغت نامه دهخدا
نخامه بیفکندن. (تاج المصادر بیهقی). خیو بیوکندن. (بیفکندن) (زوزنی). نخامه انداختن از سینه یا از بینی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)
در عبارت کشاورزی عبارت است از برگرداندن زمین و حاضر کردن آن بوسیله ادوات مختلف برای زراعت
خیش، شیاره، شیار، بشکار