معنی شمارکار - جستجوی لغت در جدول جو

شمارکار

لغت نامه دهخدا

شاهکار

(پسرانه)

کار شاهانه، برجسته، ممتاز

فرهنگ نامهای ایرانی

مارسار

شبیه سر مار

فرهنگ فارسی عمید

شارمار

مار بزرگ، برای مثال شور و مورند حسودانش اگرچه گه لاف / شارمارند نفر با نفر آمیخته اند (خاقانی - ۱۲۰ حاشیه)

فرهنگ فارسی عمید

شاهکار

کار بزرگ و نمایان، ممتاز، برتر، برجسته

فرهنگ فارسی عمید

سماکار

خدمتکار میخانه، سبوکش میخانه

فرهنگ فارسی عمید

خوارکار

سهل انگار، بی مبالات

فرهنگ فارسی عمید

سوارکار

کسی که در اسب سواری چابک و ماهر باشد، چابک سوار، اسب سوار

فرهنگ فارسی عمید

آماردار

حسابدار، محاسب

فرهنگ فارسی عمید

دشوارکار

(دُشْ)

محتاط. (زمخشری)

لغت نامه دهخدا

نگارکار

(نِ)

منقش. مزین. مزوق. نگارین. به نگار. (یادداشت مؤلف). مرصع:
برابر سر بت کله ای فروهشتند
نگارکار به یاقوت و بافته به درر.
فرخی

لغت نامه دهخدا

مشارکات

(مُ رَ)

جمع واژۀ مشارکت: آنچه از ایشان و در ایشان واقع باشد از... مشارکات و آنچه بدین جهت تعلق دارد. (اوصاف الاشراف ص 35). و رجوع به مشارکت شود

لغت نامه دهخدا

شتابکار

(شِ)

عجول. کرمند. عاجل. کسی که از روی عجله کاری کند. خدب. (منتهی الارب). قلقل. (منتهی الارب). شتابنده و ساعی. (ناظم الاطباء) :
شتابکارتر از باد وقت پاداشن
درنگ پیشه تر از کوه وقت بادافراه.
فرخی.
مبارزانی همدست و لشکری هم پشت
درنگ پیشه به فر و شتابکار به کر.
فرخی.
صمکیک، احمق شتابکار. مرقدی ̍، مرد شتابکار. مشیع، مرد شتابکار. لواهس، شتابکاران. (از منتهی الارب) ، بی وقار. (ناظم الاطباء)

عجول. کرمند. عاجل. کسی که از روی عجله کاری کند. خَدِب. (منتهی الارب). قُلقُل. (منتهی الارب). شتابنده و ساعی. (ناظم الاطباء) :
شتابکارتر از باد وقت پاداشن
درنگ پیشه تر از کوه وقت بادافراه.
فرخی.
مبارزانی همدست و لشکری هم پشت
درنگ پیشه به فر و شتابکار به کر.
فرخی.
صَمَکیک، احمق شتابکار. مَرقِدی ̍، مرد شتابکار. مُشَیَع، مرد شتابکار. لَواهِس، شتابکاران. (از منتهی الارب) ، بی وقار. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شیاردار

(اَ نَ فُ)

زمینی که شیار دارد و یا هرچه دارای شیار باشد

لغت نامه دهخدا

شمارگاه

(شُ)

موقف. مقام. (یادداشت مؤلف) ، دفترخانه. (ناظم الاطباء) ، دیوان محاسبات. (یادداشت مؤلف). آخرین محکمۀ قضاوت. (ناظم الاطباء) : کاشکی تا من خاک بودمی... و مرا به شمارگاه نیاوردندی. (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 5 ص 466). رجوع به شمارکار شود، موقف در قیامت. آنجا که حساب پرسند. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

شمارگیر

(اَ)

محاسب. (آنندراج). حساب کننده. محاسب. حساب نویس. (ناظم الاطباء). حاسب. (دهار). حساب. شمارگر. (یادداشت مؤلف) : عمر... سایب بن اقرع را که مولای بنی ثقیف بود و دبیر شمارگیر بود بفرستاد او را که اگر ظفر باشد و غنیمت باشد، او قسمت کند. (ترجمه تاریخ طبری بلعمی).
خوش آن حساب که باشد محاسبش معشوق
خوش آن شمار که باشد شمارگیرش یار.
فرخی.
شمارگیر بیابد شمارۀ گردون
کرانۀ هنر تو نیابد او به شمار.
عنصری.
این سیل بزرگ مردمان را چندان زیان کرد که در حساب هیچ شمارگیر نیاید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 262). رجوع به شمارگر شود، دوست گیرنده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خوارکار

(خوا / خا)

لاابالی. اهمال کار. مساهل. سهل انگار. بی بندوبار. بی مبالات. مسامحه کار. (یادداشت بخط مؤلف) :
کسی گفت خراد برزین گریخت
همی زآمدن خون مژگان بریخت
چنین گفت پس با پسرساوه شاه
که این بدگمان مرد چون یافت راه
شب تیره و لشکر بیشمار
طلایه چرا شد چنین خوارکار؟
فردوسی.
تو خوارکار ترکی من بردبار عاشق
زشت است خوارکاری خوبست بردباری
گر با تو بردباری چندین نکردمی من
در خدمتم نکردی چندین تو خوارکاری
گر گرد خوارکاری گردی تو نیز با ما
آری تو خویشتن را نزدیک ما به خواری.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

شارکار

هرکار مفت و رایگان که بزور و جبر اجرا گردد، (ناظم الاطباء)،
سست و کاهل و بیکار، (ناظم الاطباء)، در فرهنگهای دیگر این کلمه دیده نشدو ظاهراً صحیح آن شاکار باشد، رجوع به شاکار شود

لغت نامه دهخدا

سوارکار

(سَ)

مرد دانا بشیوه های سواری. مجرب در سواری. ماهر در سواری اسب و فنون آن. (یادداشت بخط مؤلف). آنکه در فن سواری ماهر باشد و آنرا در عرف حال چابک سوار گویند و بتازی رائض خوانند. (آنندراج). اسوار. سوارکار نیکو. (منتهی الارب). فارس:
همیشه دیده بخوبان گلعذارم من
سمند عمر بتان را سوارکارم من.
محمد سعید اشرف (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خماردار

(شُ دَ / دِ)

صاحب خمار. آنکه خمار دارد. آنکه مقنعه دارد

لغت نامه دهخدا

خماردار

(کَ دَ / دِ)

خمار. آنکه حالت خماری دارد

لغت نامه دهخدا