- شف (شَ)
شب. (از برهان) (انجمن آرا) (فرهنگ جهانگیری) ، سرشف. (یادداشت مؤلف)
معنی شف - جستجوی لغت در جدول جو
- شف (تَ)
جنبیدن، افزون شدن. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). افزون آمدن. (المصادر زوزنی چ بینش ص 308) (دهار) (تاج المصادر بیهقی). افزون کردن. (فرهنگ جهانگیری) ، کم گردیدن (از اضداد است). (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). نقصان کردن. (برهان). کم کردن. (فرهنگ جهانگیری) ، سود کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (فرهنگ جهانگیری) ، اندوهگین کردن. (از المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (فرهنگ جهانگیری). اندوهگین ساختن. (برهان) ، نزارکردن. (دهار) (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی). نزار کردن غم تن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج). لاغر کردن. (برهان) (فرهنگ جهانگیری). گداختن تن. (مصادراللغه زوزنی) ، دوام یافتن و ثابت شدن. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) ، تنک شدن جامه. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی)
- شف (شِف ف)
سود. (یادداشت مؤلف) (از برهان) ، زیان (از اضداد است). (یادداشت مؤلف) (از برهان)
- شف
جامه نازک
- شف
تقدم، برتری، سهم حق، شال گردن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
شفاعت کننده خلق پایمرد مردان محمد ص بن عبدالله: شفیع الوری خواجه بعث و نشر امام الهدی صدر دیوان حشر. (سعدی. کلیات)
سوز سرما خنکی، باد سرد، گرمی آفتاب از واژگان دو پهلو، تنک گردیدن جامه نازک شدن جامه، چیز کم
