معنی شاهویی در لغت نامه دهخدا

نام جد ابوبکر محمد بن احمد بن علی بن شاهویه، قاضی شاهویی فارسی است که از جمحی و ساجی روایت شنید و در سال 361 هجری قمری در نیشابور درگذشت، (لباب الانساب ج 2 ص 9)، نام محمد بن ابراهیم شاهویه سمرقندی است که از عبدالرحمن دارمی و علی بن حرب موصلی روایت کرده است، در سال 297 هجری قمری درگذشته است، (لباب الانساب ج 2 ص 9)

معنی شاهویی در لغت نامه دهخدا

منسوب به شاهویه است، رجوع به شاهویه شود

معنی شاهویی - جستجوی لغت در جدول جو

شاهویی

لغت نامه دهخدا

شاهویی

لغت نامه دهخدا

شارویه

(پسرانه)

شیرویه

فرهنگ نامهای ایرانی

ماهویه

(دخترانه)

ماهوی

فرهنگ نامهای ایرانی

شاهویه

(پسرانه)

نام در برزویه دانشمند ایرانی، مترجم کلیله و دمنه

فرهنگ نامهای ایرانی

شاهوی

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر هفتواد یکی از پهلوانان دوران اردشیر بابکان پادشاه ساسانی، نام یکی از راویان شاهنامه

فرهنگ نامهای ایرانی

شاهمیر

(پسرانه)

امیر شاه، شاه (فارسی) + میر (عربی)، نام برادر میرک بیگ وزیر شاه اسماعیل صفوی

فرهنگ نامهای ایرانی

شاهقلی

(پسرانه)

غلام شاه، شاه (فارسی) + قلی (ترکی)، نام نقاش معروف ایرانی در زمان صفویه

فرهنگ نامهای ایرانی

شاهدیس

(پسرانه)

مانند شاه

فرهنگ نامهای ایرانی

پادویی

شغل و عمل پادو، دوندگی در پی کاری

فرهنگ فارسی عمید

شاهورد

هاله، دایرۀ روشن که گاهی گرداگرد قرص ماه ظاهر می شود، شایورد، شادورد، سابود، خرمن ماه

فرهنگ فارسی عمید

شاهانی

انگور شاهانی، نوعی انگور

فرهنگ فارسی عمید

زانویی

آنچه به شکل زانوی خمیده باشد، لولۀ خمیده، تنبوشۀ خمیده

فرهنگ فارسی عمید

شاهنای

سرنا، از سازهای بادی که از لوله ای دراز چوبی یا فلزی با چند سوراخ تشکیل شده، نای ترکی، سرغین، سورنای، نای رومی، شهنا، سورنا

فرهنگ فارسی عمید

لاهوتی

عالم به علم لاهوت

فرهنگ فارسی عمید

جادویی

شگفت انگیز مثلاً چشمان جادویی،
ساحری، جادوگری، برای مثال خمار در سر و دستش به خون مشتاقان / خضیب و نرگس مستش به جادویی مکحول (سعدی۲ - ۴۸۰)
جادویی کردن: سحر کردن، جادو کردن

فرهنگ فارسی عمید

شاهوار

خوب و گران مایه، ویژگی چیزی که درخور و لایق شاه باشد

فرهنگ فارسی عمید

شاهوی

از راویان قسمتی از شاهنامه است و فردوسی حکایت شطرنج از گفتۀ وی روایت کرده است و محتمل است که این کلمه مبدل ماهوی باشد و یا بالعکس، رجوع به مزدیسنا ص 387 و ماهوی شود:
چنین گفت فرزانه شاهوی پیر
ز شاهوی پیر این سخن یاد گیر،
فردوسی

لغت نامه دهخدا

شاهویه

(یَ)

ظاهراً نام خواب گزار و معبری است مانند دانیال و ابن سیرین. (یادداشت مؤلف) :
بخت است بخواب دیدن خر
شاهویه چنین نهاد تعبیر.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

شاهویه

(یَ / وی)

نام اجدادی است. (لباب الانساب ج 2 ص 9)

لغت نامه دهخدا

راهویی

ابوالحسن محمد بن اسحاق بن ابراهیم حنظلی راهویی، در مرو دیده بر جهان گشود و در نیشابور بزرگ شد و در خراسان از پدر خود و دیگران حدیث شنید، راهویی به شام و عراق و مصر و حجاز مسافرت کرد ودرین سفرها از احمد بن حنبل و ابن شرقی و دیگران حدیث شنید، عبدالباقی بن قانع و ابوحامد بن شرقی و دیگران ازو روایت دارند، او در راه مکه بدست قرمطیان بسال 297 هجری قمری کشته شد، (از اللباب فی تهذیب الانساب)

لغت نامه دهخدا

راهویی

منسوب است به اسحاق بن ابراهیم معروف به ابن راهویه، (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا