معنی سنو - جستجوی لغت در جدول جو

سنو

فرهنگ گویش مازندرانی

سنون

سنه ها، سالها، جمع واژۀ سنه

فرهنگ فارسی عمید

سنوات

سنه ها، سالها، جمع واژۀ سنه

فرهنگ فارسی عمید

سنوح

پیدا شدن، هویدا شدن، پدید آمدن، رخ دادن امری، پابرجا شدن، در گناه افتادن

فرهنگ فارسی عمید

سنوخ

سنخ ها، گونه ها، نوع ها، جمع واژۀ سنخ

فرهنگ فارسی عمید

سنور

گربه، مهتر، بزرگ، بیخ دم، مهره های گردن

فرهنگ فارسی عمید

سنوی

سالیانه، سالانه، جیره یا مزد یا درآمدی که در هر سال به کسی برسد

فرهنگ فارسی عمید

سنوف

(سَ)

فرس سنوف، اسب که زین سپس اندازد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بسنو

(بُ)

آرام یافتن بچیزی و انس گرفتن با کسی بلکه وجود او بسبب وجود چیز دیگری باشد چنانچه بعضی موحدان میگویند که وجود عالم پرتو وجود باریتعالی است، او بذاته وجود ندارد. (مؤید الفضلاء). رجوع به بسو شود

لغت نامه دهخدا

سنوب

(سَ)

رجل سنوب، مرد خشمگین و مرد دروغگوی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سنوب

(سُ)

جمع واژۀ سنب، اسب بسیاررو و تیزقدم. (آنندراج) (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سنوت

(سَنْ نو)

مسکه، پنیر. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد) ، شهد. (منتهی الارب) (آنندراج). انگبین. (مهذب الاسماء). عسل. (اقرب الموارد) ، نوعی از خرما. (از منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، شیرۀ سطبر از هر چیزی، رازیانه. (منتهی الارب) (آنندراج) ، زیره. (منتهی الارب) (آنندراج) (مهذب الاسماء).
- رجل سنوت، مرد بدخلق. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سنوح

(سُ)

ظاهر شدن شکار آهو از سوی دست چپ. (آنندراج) (غیاث) ، پیدا و هویدا شدن: سنح لی رأی، پیدا و هویدا شد مرا تدبیری. (منتهی الارب). ظهور، بمجاز، به معنی پیدا شدن حادثه. (غیاث) (آنندراج) ، سخن بربسته گفتن. (تاج المصادر بیهقی) : سنح بکذا، سخن بربسته گفت، برگردانیدن از رأی: سنح فلاناً رایه، برگردانیدن او را از آن رأی، سنح به و علیه، در گناه انداخت او را و بدی رسانید، سنح العشر لی، آسان شد مرا. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

سنون

(سِ)

جمع واژۀ سنه. (آنندراج) (ناظم الاطباء) : در عهد ماضی و سنون غابر در بلادکشمیر... پادشاهی مستولی بود. (سندبادنامه ص 56)

لغت نامه دهخدا

سنون

(سَ)

داروئی که بر دندان مالند. (غیاث). داروئی که بر دندان مالند و هر چیزی که بدان دندان را تابان و روشن نمایند. (آنندراج) (ناظم الاطباء). واحد السنونات. و هی الادویه الیابسه المسحوقه التی یدور لک بها الاسنان لتضیی بها او تستحکم. (بحر الجواهر) : معجون ها که در میانه خشک کنند و در بیماریهای دندان و دهان بکار دارند. (از تذکرۀ ضریر انطاکی). دواهای آمیخته که بدان مسواک کنند و دندانها بدان بمالند آنرا سنون گویند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

لغت نامه دهخدا

سنوکیش

(سِ)

دهی از دهستان است سراجو بخش مرکزی شهرستان مراغه. دارای 787 تن سکنه. آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات، کشمش، بادام، کرچک، نخود است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا