معنی سرکحلی در لغت نامه دهخدا

هر چیز سیاه عموماً و ابر تیره سیاه خصوصاً. (برهان)

معنی سرکحلی در فرهنگ لغت هوشیار

هر چیز سیاه (عموما)، ابر سیاه (خصوصا)

معنی سرکحلی - جستجوی لغت در جدول جو

سرکحلی

لغت نامه دهخدا

سرکحلی

فرهنگ لغت هوشیار

سرکشی

گردن کشی، نافرمانی، یاغی گری، رسیدگی و بازرسی
سرکشی کردن: کنایه از گردن کشی کردن، نافرمانی کردن، به کاری رسیدگی کردن، محلی را بازرسی کردن

فرهنگ فارسی عمید

سرکوبی

فروکوفتن دشمن و او را خوار و زبون ساختن

فرهنگ فارسی عمید

سرقفلی

پولی که کسی به کس دیگر بدهد تا خانه یا دکانی را که در اجارۀ اوست به وی واگذار کند

فرهنگ فارسی عمید

کرکولی

(کَ)

دهی است از دهستان جرگلان بخش مانۀ شهرستان بجنورد. کوهستانی و گرمسیر است و 415 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

سرقفلی

(سَ قُ)

چیزی که از کرایه دار سوای کرایۀ حویلی یا دوکان بگیرند و آن مزد گشودن قفل است که داخل کرایه نیست. (آنندراج). حقی که بازرگان و کاسب نسبت به محلی پیدا میکند بجهت تقدم در اجاره، شهرت، جمعآوری مشتری و غیره. (فرهنگ فارسی معین). حق آب و گل. حقی که مستأجر را پیدا آید در دکان و یا حمام و یا کاروان سرایی و امثال آن و او آن حق را به مستأجر بعد خود تواند فروخت. (یادداشت مؤلف) : حاصل مال اجارت از این بازار هر حال مبلغ چهل هزار درم است بیرون از تکلفات عمال و توقعات عمال و مرسومات حراس و وظایف سقا و سرقفلی سرادار. (ترجمه محاسن اصفهان ص 5).
گشاد عاشقی زآن جبهه دیدی
اگر می داشت سرقفلی کلیدی.
محسن تأثیر (ازآنندراج)

لغت نامه دهخدا

سرکاری

(سَ)

داروغگی، سربراهی کار، ممتازی، اهتمام، سرانجام امری. (غیاث) (آنندراج).
- سرکاری کردن، کارفرمایی و رسیدگی به کاری کردن

لغت نامه دهخدا

سرکوبی

(سَ)

دهی از دهستان اندیکای بخش قلعه زراس شهرستان اهواز. دارای 170 تن سکنه. آب آن از چشمه. محصول آن غلات. شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

سرکوهی

(سَ)

تیره ای از ایل بویراحمدی کوه کیلویۀ فارس. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 88)
تیره ای از طایفۀ خدیوی ممسنی فارس. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 90)
طایفه ای از طوایف ناحیۀ سراوان کرمان. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 98)

لغت نامه دهخدا

سرکوبی

(سَ)

گوشمال دادن. مغلوب کردن. فرونشاندن شورش: سپاهی به سرکوبی دشمن فرستاده شد

لغت نامه دهخدا

کرکیلی

(کَ)

منسوب به کرکیل. رجوع به کرکیل و کراکله شود

لغت نامه دهخدا

چترکحلی

(چَ رِ کُ)

کنایه از آسمان است. (برهان) (آنندراج). آسمان. (ناظم الاطباء). برای آسمان استعمال کنند. (از فرهنگ نظام). کنایه از آفتاب است. (انجمن آرا) ، ابرسیاه را نیز گویند. (برهان) (ناظم الاطباء). کنایه از ابر سیاه. (آنندراج) ، کنایه از شب. (آنندراج). برای شب استعمال کنند. (از فرهنگ نظام)

لغت نامه دهخدا

سرقفلی

چیزی که از کرایه دار سوای کرایه دکان بگیرند و آن مزد گشودن قفل است که داخل کرایه نیست، پولی که کسی به کس دیگر بدهد تا خانه یا دکانی را که در اجاره اوست بوی واگذار کند

فرهنگ لغت هوشیار