معنی سرازیر در فرهنگ فارسی عمید

دارای سراشیبی، سرنگون، مقابلِ سربالا، رو به پایین، سرازیر شدن: در سراشیبی رفتن، رو به پایین رفتن، سرنگون شدن، سرازیر کردن: جاری کردن، سرنگون کردن، واژگون ساختن

معنی سرازیر در لغت نامه دهخدا

مقابل سرابالا. (آنندراج)، واژگونه. باژگون:، خودنمایی نتوان کرد به روشن گهران، رفته از سرو سهی عکس سرازیر در آب.، معز فطرت (از آنندراج).، ز زوری که دارد بکشتی شتاب، سرازیر بنمود عکسش در آب.، محمدطاهر وحید (از آنندراج)

معنی سرازیر در فرهنگ لغت هوشیار

واژگون، رو به پائین

معنی سرازیر در فرهنگ فارسی معین

رو به پایین، سراشیب، سراشیب

معنی سرازیر در فرهنگ واژه مترادف متضاد

شیب، سراشیب، نشیب، متضاد: سربالایی، آویخته، سرنگون، معلق، وارو، وارونه، واژگون، متضاد: سربالا، روان، جاری

معنی سرازیر - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی سرازیر در فرهنگ لغت هوشیار

واژگون، رو به پائین

سرازیر

فرهنگ فارسی عمید

سرازیر

لغت نامه دهخدا

سرازیر

فرهنگ لغت هوشیار

سرازیر

فرهنگ فارسی معین

سرازیر

فرهنگ واژه مترادف متضاد

سرافیل

(پسرانه)

مخفف اسرافیل

فرهنگ نامهای ایرانی

سرزیر

سرازیر، دارای سراشیبی، سرنگون، مقابل سربالا، رو به پایین

فرهنگ فارسی عمید

سرایر

سریرت ها، نیت ها، باطن ها، جمع واژۀ سریرت

فرهنگ فارسی عمید

سرازیری

سراشیبی، شیب داری، راهی که رو به نشیب برود

فرهنگ فارسی عمید

سرزیر

(سَ)

نام نوایی است از موسیقی:
تا مطربان زنند لبینا و هفت خوان
در پردۀ عراقی و سرزیر و سلمکی.
میزانی

لغت نامه دهخدا

سرایر

(سَ یِ)

سرائر. جمع واژۀ سریره: در مکنونات و مغیبات سخن گوید و از سرایر و ضمایر نشان دهد. (سندبادنامه ص 242).
غم دل به کس نگویم که بگفت رنگ رویم
تو به صورتم نگه کن که سرایرم بدانی.
سعدی.
همینکه به سری از سرایر بیچون وقوف یابند. (سعدی). رجوع به سریره شود

سَرائر. جَمعِ واژۀ سَریره: در مکنونات و مغیبات سخن گوید و از سرایر و ضمایر نشان دهد. (سندبادنامه ص 242).
غم دل به کس نگویم که بگفت رنگ رویم
تو به صورتم نگه کن که سرایرم بدانی.
سعدی.
همینکه به سری از سرایر بیچون وقوف یابند. (سعدی). رجوع به سَریره شود

لغت نامه دهخدا

زرازیر

(زَ)

جمع واژۀ زرزور. (از اقرب الموارد) (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) (منتهی الارب) : شوکران مردم را هلاک می کند و سار را که بتازی زرازیر گویند زیان ندارد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). رجوع به زرزور شود

لغت نامه دهخدا

سربزیر

(سَ بِ)

در تداول عام، آرام. بی آزار. که ازغایت شرم سر بالا نکند: کاسب سربزیر. جوان سربزیر

لغت نامه دهخدا

سرزیر

(سَ)

سرازیر. سرنگون. (آنندراج) :
که منه این سر مر این سرزیر را
هین مکن سجده مر این ادبیر را.
مولوی.
مکر او معکوس و او سرزیر شد
روزگارش برد و روزش دیر شد.
مولوی

لغت نامه دهخدا

سرازیری

(سَ)

نشیب، مقابل فراز.
- امثال:
هر سرازیری یک سربالایی دارد

لغت نامه دهخدا