معنی سرابستان در فرهنگ فارسی عمید

باغچه و باغ سرخانه، خانۀ بزرگ که دارای گل ها و درختان بسیار باشد، بستان سرا، بوستان سرا

معنی سرابستان در لغت نامه دهخدا

خانه ای که باغ داشته باشد. (آنندراج). بعربی حدیقه یعنی باغی که گرد آن دیوار کشند. (مجموعۀ مترادفات ص 134) :، از عبیر و عنبر و از مشک و لاد و داربوی، در سرابستان ما اندر خزان میدار بند.، کسایی.، بالاء قرمیسین جایها ساخته بود تا بکنار رود بزرگ از سرابستانها و باغها بتابستان مقام ساختی. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 107).، مگر طوبی سر آمد در سرابستان جان من، که بر هر شعبه ای مرغی شکرگفتار می بینم.، سعدی

معنی سرابستان - جستجوی لغت در جدول جو

سرابستان

فرهنگ فارسی عمید

سرابستان

لغت نامه دهخدا

غریبستان

جای غریبان، خانۀ غربا، قبرستان، محل دفن مردگان، جایی که مردگان را زیر خاک می کنند، سرزمینی که در آن گور بسیار باشد
گورستان، وادی خاموشان، مقبره، گورسان، کرباس محلّه، گوردان، مروزنه، مرزغن، ستودان، برای مثال تا که در منزل حیات بود / سال دیگر، که در غریبستان؟ (سعدی۲ - ۶۶۲)

جای غریبان، خانۀ غربا، قَبرِستان، محل دفن مردگان، جایی که مردگان را زیر خاک می کنند، سرزمینی که در آن گور بسیار باشد
گورِستان، وادی خاموشان، مَقبَره، گورسان، کَرباس مَحَلِّه، گوردان، مَروَزَنه، مَرزَغَن، سُتودان، برای مِثال تا که در منزل حیات بُوَد / سال دیگر، که در غریبستان؟ (سعدی۲ - ۶۶۲)

فرهنگ فارسی عمید

تابستان

دومین فصل سال، بعد از بهار و قبل از پاییز، مرکب از سه ماه تیر، مرداد و شهریور. در این فصل روزها از همه وقت درازتر و اشعۀ خورشید به عمود نزدیک تر و هوا گرم تر است

فرهنگ فارسی عمید

سروستان

جایی که درخت سرو بسیار باشد، در موسیقی لحنی از سی لحن باربد، برای مثال چو بر دستان «سروستان» گذشتی / صبا سالی به سروستان نگشتی (نظامی۱۴ - ۱۸۰)

فرهنگ فارسی عمید

سروشستان

(سُ شِ)

افلاک و آسمانها را گویند. (آنندراج) (انجمن آرا). این کلمه دساتیری است

معنی سرابستان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما