معنی سحاله در لغت نامه دهخدا

سونش زر و نقره. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ساو آهن. (مهذب الاسماء). براده. (مؤلف)، فرومایۀ قوم. (منتهی الارب). خشاره القوم. (اقرب الموارد)، پوست گندم و جو و مانند آن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)، هیچکاره از هر چیزی. (منتهی الارب)

معنی سحاله در فرهنگ لغت هوشیار

سونش سونش زر و سیم، فرومایه، پوست گندم پوست جو، هیچکاره

معنی سحاله - جستجوی لغت در جدول جو

سحاله

لغت نامه دهخدا

سحاله

فرهنگ لغت هوشیار

سلاله

(دخترانه)

فرزند، نسل

فرهنگ نامهای ایرانی

سگاله

سرگین سگ، فضلۀ سگ

فرهنگ فارسی عمید

سهاله

ریزه های فلز که هنگام سوهان کردن می ریزد، سونش، براده

فرهنگ فارسی عمید

سلاله

نسل، فرزند، آنچه از چیزی بیرون کشیده شود، نطفه، خلاصه

فرهنگ فارسی عمید

احاله

امری را به عهدۀ کسی واگذاشتن، در علم حقوق خارج شدن یک پرونده از صلاحیت یک دادگاه و فرستادن آن به دادگاه دیگر

فرهنگ فارسی عمید

سفاله

سفال، ظرف گلی که در کوره پخته شده باشد
پایین و ته چیزی

فرهنگ فارسی عمید

سحاحه

(سَحْ حا حَ)

مؤنث سحّاح. (منتهی الارب) : عین سحاحه، اشک ریزنده. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سحاره

(سَحْ حا رَ)

چیزی است که طفلان بدان بازی کنند. (منتهی الارب). اسباب بازی که کودکان بدان بازی کنند و در آن نخی است که از یک سر برنگی برون آید و از سردیگر برنگی و آن سحر را ماند. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سحاره

(سُ رَ)

آنچه قصاب از گوسپند جدا سازد از شش و نای. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، شش. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سحاقه

(سَحْ حا قَ)

بسیار کوبنده. (اقرب الموارد). زن سعتری. (دهار) (مهذب الاسماء) : امراءه سحاقه، زن بزرگ و فروهشته پستان و این نعت بدانست مر زنان را. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ستاله

(سُ لَ / لِ)

بلایه و ردی از هر چیزی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). الرذاله و النفایه من کل شی ٔ. (المنجد)

لغت نامه دهخدا

احاله

(صِحْ حَ رَ / رِ)

تمام کردن سال.

لغت نامه دهخدا

حساله

(حُ لَ)

سیم، سونش سیم. (منتهی الارب). حسافه، سبوس جو و جز آن. حثاله. پوست جو که ریزیده شده باشد، ردی از هر چیز، خشارۀ مردم. فرومایه از مردمان