- سبوح
از نام های خداوند
معنی سبوح - جستجوی لغت در جدول جو
- سبوح (سُ / سَبْ بو)
از صفات باری تعالی است زیرا که او را تسبیح و منزه از هر بدی میکنند. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب)
- سبوح (سَ)
شناور، اسب خوش رفتار. (منتهی الارب). فرس سبوح. (اقرب الموارد). اسب تیزرو. (دهار). اسبی که گویی آشنا میکند در رفتن. (مهذب الاسماء)
- سبوح (سَ)
نام اسب ربیعه بن جشم. (منتهی الارب)
- سبوح
شنارو، اسب خوش رفتار نامی از نامهای خدایتعالی، بسیار منزه
- سبوح ((سُ بُّ))
خدای تعالی (زیرا او را تسبیح گویند)
- سبوح
باری تعالی، مقدس، منزه، پاک، مبرا
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پوست گندم یا جو، پوست آرد نشدۀ دانۀ گندم یا جو که از الک کردن آرد به دست می آید
سطح ها، بام ها، روی چیزی ها، در ریاضیات مساحت ها، میزان ها، جمع واژۀ سطح
پیدا شدن، هویدا شدن، پدید آمدن، رخ دادن امری، پابرجا شدن، در گناه افتادن
(سَحَ)
لغت نامه دهخدا
از اسماء مکه است. (معجم البلدان) (منتهی الارب). نامی است مکه را عمره الله. (مهذب الاسماء)
(سَ حَ)
لغت نامه دهخدا
نام وادیی است که از نخلۀیمانیه به بستان بن سامر عامر متصل میشود. (معجم البلدان). وادیی است بعرفات. (منتهی الارب) :
قلت له یوماً ببطن سبوحه
فی موکب زجل الهواجر مبرد.
ابن احمر (از معجم البلدان)
قلت له یوماً ببطن سبوحه
فی موکب زجل الهواجر مبرد.
ابن احمر (از معجم البلدان)
