- زقب (زَ قَ)
راه تنگ. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) ، نزدیکی. یقال: رمیته من زقب، ای من قرب. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
معنی زقب - جستجوی لغت در جدول جو
- زقب (زَ)
لازم و متعدی، داخل کردن کلاکموش را در سوراخ وی و درآمدن او در آن. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
- زقب (تَ)
لا، نام نهری به آلمان نزدیک وزل. دارای 220هزار گز درازاست و به رود رن ریزد
- زقب (زُ قُ)
راه تنگ. زقب. رجوع به مادۀ قبل و بعد شود
- زقب
راه تنگ
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پشت سر، واقع در پشت سر، دارای فاصلۀ مکانی یا زمانی، دور، چیزی یا کسی که سرعت و رفتار یا مهارتش کمتر از دیگران باشد، فرزند، فرزندزاده، نوادگان، بازماندگان، پاشنۀ پا
اسمی غیر از نام اصلی که فردی به آن شهرت پیدا کند، خواه دلالت بر ذم کند یا مدح
زهاب، زه آب، برای مثال پشیمان نشد هر که نیکی گزید / که بدزاب دانش نیارد مزید (فردوسی - ۶/۵۵۸) ، چشمه، آبراهه، صفت، خاصیت
(زَ قَ بَ)
لغت نامه دهخدا
واحد زقب یعنی یک راه تنگ. (ناظم الاطباء). یکی زقب یا واحد و جمع در وی یکسان است. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به زقب و زقب شود
نزدیک، همسایه دیوار به دیوار، نزدیک شدن جای نزدیک دراز و باریک، دیرک چادر
پهستاندن در آغل کردن گوسپندان، روان شدن آب جای در آمدن: در، کازه کازه شکارگر، پهست آغل روانگی آب آبراهه
