معنی زادخوست در لغت نامه دهخدا

بمعنی زادخور است که پیر سالخورده باشد. (برهان قاطع) (آنندراج)، شخصی که چیزی کم خورد و ضعیف و نحیف باشد. (برهان قاطع) (آنندراج)، کودکی که از بیماری کلان نگردد، الائتنان. (منتهی الارب در مادۀ ت ن ن). قصیع. کلانسال خرد، الشباب. (السامی فی الاسامی). طفلی که نمو او کم است و مبتلا به لاغری و نقصان قوه نامیه باشد، شخصی که هر چه دارد صرف کند. (برهان قاطع) (آنندراج)

معنی زادخوست - جستجوی لغت در جدول جو

زادخوست

لغت نامه دهخدا

زادخوست

فرهنگ فارسی معین

زردپوست

کسی که پوست بدنش زرد رنگ است، از نژاد زرد

فرهنگ فارسی عمید

زادخور

سال خورده، پیر، فرتوت

فرهنگ فارسی عمید

دادخواست

داد خواستن، در علم حقوق نامه ای که دادخواه به دادگاه بنویسد و دادخواهی کند، عرض حال

فرهنگ فارسی عمید

زادخو

مخفف زادخوست که بمعنی پیر فرتوت باشد، (آنندراج)، پیر سالخورده، (شرفنامۀ منیری) (آنندراج)، و رجوع به زادخور و زادخوست شود

لغت نامه دهخدا

ناخوست

(کَ تَ / تِ)

هر چیز که آن را به پای کوفته باشند. (برهان قاطع) (آنندراج). جائی که لگدکوب شده باشد. جائی که مسطح و برابر کرده شده باشد. (ناظم الاطباء). ناخوست، بضم خا و سکون واو و سین مهمله در سروری به معنی پای خوست به پای کوفته است، واغلب که این تصحیف باشد چه خوستن به معنی کوفتن است... و طرفه آنکه صاحب برهان ناخواست بر وزن ناراست به همین معنی آورده و ناخواستن (ناخوستن) مصدر این معنی تراشیده و این تصحیف نیست، قیامت است. عفی اﷲ تعالی عنه. ’سراج اللغات بنقل فرهنگ نظام ج 5 ص ما’. ناخوست، لغهً از: نا (نفی، سلب) + خوست = کوست، به معنی ناکوفته است. (حاشیۀ ص 2091 برهان چ معین). مصحف پاخوست (پاخوسته، پایخست، پای خسته). (یادداشت لغت نامه)

لغت نامه دهخدا

نادوست

که دوست نباشد، که مهربان نیست، نامهربان: و از دست زنان نادوست و ناکدبانو بگریز که گفته اند کدخدا رود بود وکدبانو رودبند اما نه چنانکه چیز ترا در دست گیرد ونگذارد که تو بر چیز خود مالک باشی، (قابوسنامه)

لغت نامه دهخدا

زردوست

(زَ)

کنایه از بخیل. (آنندراج). ممسک. بخیل. پول دوست. رذل. (ناظم الاطباء). بخیل و ممسک. (شرفنامۀ منیری) :
زردوست از دست جهان در پای پیل افتاده دان
ما زیر پای دوستان، زر پیل ’؟’ بالا ریخته.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 377)

لغت نامه دهخدا

زادخور

(خُوَرْ / خُرْ)

بمنی زادخوست که پیر سالخورده و فرتوت باشد. (برهان قاطع) (آنندراج) ، پیر سال خورد. (جهانگیری). و رجوع به زادخورد و زادخوست شود

لغت نامه دهخدا

زردپوست

(زَ)

یکی از نژادهای پنجگانه است و مردم چین، ژاپن، هندوستان، چین و تبت و مغول ها از این رسته اند. نژاد اصفر. ج، زردپوستان. و رجوع به زرد و اصفر و نژاد زرد شود

لغت نامه دهخدا

زاده خوست

(دَ / دِ خوَ / خُ)

زادخوست باشد که پیر فرتوت و سالخورد است. (برهان قاطع) (آنندراج). پیر سالخورد. (شرفنامۀ منیری). رجوع به زادخوست، زادخورد، زادخور و زادخو شود

لغت نامه دهخدا

شادخواست

(خوا / خا)

شوق و اشتیاق. (برهان قاطع)

لغت نامه دهخدا

پایخوست

(خوَسْ / خَسْ)

آن باشد که بپای کوفته باشد. (نسخه ای از فرهنگ اسدی). لگدکوب. پای خست. پایمال. (رشیدی). زمین یا چیز دیگری که درزیر پای کوفته شده باشد. (برهان). زمین باشد یا چیزی که بپای کوفته باشند. (از فرهنگی خطی) :
فراوان کس از پیل شد پای خوست
بسی کس نگون مانده در پا و دست.
اسدی (از شعوری)

لغت نامه دهخدا

داددوست

دوست دارندۀ عدل، عدل خواه، عدل دوست، محب عدل:
نکوکار و با دانش و داددوست
یکی رسم ننهد که آن نانکوست،
اسدی

لغت نامه دهخدا

باجخوست

(جَ)

قریۀ بزرگیست از قریه های مرو در دوفرسخی آن، و منسوب بدان باجخوستی است. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

زادخواست

(خوا / خا)

زادخوست. (ناظم الاطباء). رجوع به زادخوست شود

لغت نامه دهخدا