معنی رویین در لغت نامه دهخدا

منسوب به روی به معنی بَرو فوق، زبرین، برین، مقابل زیرین، آنچه بربالا است، خلاف زیرین، (یادداشت مؤلف) : گفت لطف کن ولحاف رویین را بردار که هزار دانه عرق کردم، (از لطائف عبید زاکانی)، منسوب به روی که فلزی است، هر چیز که از روی ساخته شده باشد، (ناظم الاطباء) (از برهان) (از انجمن آرا)، از روی، رویینه، که از روی ساخته شده باشد، (یادداشت مؤلف) : و اندر بتان بسیارند زرین و رویین، (حدود العالم)،، رده برکشیدند هردو سپاه، غو نای رویین برآمد به ماه،، فردوسی،، چه برزوی از خواب سر بر کشید، خروشیدن نای رویین بدید،، فردوسی،، این بدرد ترک رویین را چو هیزم را تبر، و آن شود در سینۀ جنگی چو در سوراخ مار،، منوچهری،، تختی همه از زر سرخ بود ... و چهار صورت رویین ساخته برمثال مردم، (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 550)، کوس رویین که بر جمازگان بود فروکوفتند، (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 617)، ذکر شهرستان رویین که آن را مدینهالصفر خوانند، (مجمل التواریخ والقصص)، و از عین القطر شهرستانی رویین کرد که آن را مدینهالصفر خوانند، (مجمل التواریخ والقصص)،، دل دوزد نوک نیزۀ خطی، جان سوزد حد تیغ رویینا،، ناصرخسرو،، ترا رسولان باشند تیرهای خدنگ، جواب نامه بود تیغهای رویینا،، مسعودسعد،، جام بلور در خم رویین رستم است، دست از دهان خم به مدارا برآورم،، خاقانی،، چو آن طبل رویین گرگینه چرم، به ماهی رساند یک آواز نرم،، نظامی،،، برنجین، (ناظم الاطباء) :، یکی دیگ رویین به بار اندرون، که استاد بود او به کار اندرون،، فردوسی،،، محکم، استوار، (فرهنگ فارسی معین)،، - دژ رویین، دژ محکم و استوار:، گویی اینک بر دژ رویین روس، رایت شاه اخستان برکرد صبح،، خاقانی،، - رویین حصار، کنایه از حصار محکم و استوار:، عروسی را بدان رویین حصاری، ز بازو ساختی سیمین عماری،، نظامی،، - رویین روان، که روانی استوار دارد، که روحیۀ قوی و محکم دارد:، بزودی سوی پهلوان آمدند، خردمند و رویین روان آمدند،، فردوسی،،، رنگ سرخی که به روی می مالند، سرخی، (ناظم الاطباء)، اما ظاهراً محرف روینی باشد که منسوب به روین یا روناس است

معنی رویین در لغت نامه دهخدا

نام ولایتی. (ناظم الاطباء) (از برهان). لقب شهر بیکند: قتیبه بن مسلم بسیار رنج دید به گرفتن او (بیکند که بغایت استوار بود و او را شهرستان رویین خوانده اند. (تاریخ بخارا ص 22)، دهی از دهستان میان آباد بخش اسفراین شهرستان بجنورد، دارای 2953 تن سکنه، آب آن از چشمه و محصول عمده آنجا غلات و بنشن و میوه است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

معنی رویین در لغت نامه دهخدا

نام پسر افراسیاب، (ناظم الاطباء)، نام پسر افراسیاب که درجنگ دوازده رخ بر دست بیژن پسر گیو کشته شد، (برهان) (شرفنامۀ منیری) (فرهنگ جهانگیری) :، بنزد سیاوش فرستاد یار، چو رویین و چون شیدۀ نامدار،، فردوسی،، باد قهرش تا وزیده گشت بر روی مصاف، در تن رویین همه خون خشک همچون روین است،، شهاب الدین (از انجمن آرا)، نام پهلوان ایرانی که داماد طوس و پسر پشنگ بود، (شرفنامۀ منیری) (ناظم الاطباء) (از برهان)، نام پسر پیران که از پهلوانان توران بود، (فرهنگ لغات ولف) (آنندراج) (از انجمن آرا)

معنی رویین در فرهنگ لغت هوشیار

آنچه که از روی ساخته شده باشد

معنی رویین در فرهنگ فارسی معین

آن چه که از روی ساخته شده باشد، محکم، استوار

معنی رویین - جستجوی لغت در جدول جو

رویین

لغت نامه دهخدا

رویین

لغت نامه دهخدا

رویین

لغت نامه دهخدا

رویین

فرهنگ لغت هوشیار

رویین

فرهنگ فارسی معین

رایین

(پسرانه)

نام سردار اردشیر دوم پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

زویین

(پسرانه)

زوپین

فرهنگ نامهای ایرانی

روژین

(دخترانه)

مانند روز، روشن

فرهنگ نامهای ایرانی

روییدن

سبز شدن و برآمدن گیاه از زمین، رستن، نمو کردن، رشد کردن بعضی از اجزای بدن مثلاً روییدن مو، کنایه از بیرون آمدن چیزی از چیز دیگر مثلاً از گردنش سری دیگر رویید، کنایه از به وجود آمدن، ایجاد شدن، رویاندن، پروردن

فرهنگ فارسی عمید

نویین

نویان، شاهزاده، پادشاه زاده، امیر، فرمانده سپاه

فرهنگ فارسی عمید

مویین

ساخته شده از موی

فرهنگ فارسی عمید

رویان

جنین، روییدن

فرهنگ فارسی عمید

رویینه

(نَ / نِ)

هر چیز که از روی ساخته شده باشد. (ناظم الاطباء). رویین. (فرهنگ فارسی معین). از روی، چنانکه رویینه خم و غیره. (از یادداشت مؤلف) :
ز رویینه آلت به خروارها
ز سیمینه چندان که انبارها.
اسدی.
رجوع به رویین شود، برنجین. (ناظم الاطباء).
- رویینه استخوان، که استخوان محکم و استواری دارد. که ستون و بنیاد آن استوار است:
ای پیکر منور محرور خون چکان
ثعبان آتشین دم و رویینه استخوان.
خواجوی کرمانی.
- رویینه طاس، طاس رویین. طاس که از روی یا برنج ساخته شود:
ز بس شورش برق رویینه طاس
به گردون گردان درآمد هراس.
نظامی.
- رویینه کاس، دارای کاسۀ رویین. که کاسۀ آن از روی یا برنج باشد:
خروشیدن کوس رویینه کاس
نیوشنده را داد بر جان هراس.
نظامی.
- رویینه کوس، کوس که از روی کرده باشند:
زدند از بر پیل رویینه کوس
جهان شد ز گرد سپه آبنوس.
فردوسی