- رون
سبب، جهت، علت، باعث، برای مثال خود غم دندان به که توانم گفتن / زرین گشتم به رون سیمین دندان (رودکی - ۵۲۶)
معنی رون - جستجوی لغت در جدول جو
- رون
آزمایش، امتحان، تجربه، برای مثال کرد باید مر مرا و او را رون / شیر تا تیمار دارد خویشتن (رودکی - ۵۳۷)
- رون
باعث و سبب، (آنندراج) (انجمن آرا (از برهان)، سبب، (از فرهنگ جهانگیری)، بهر، برای ، (یادداشت مؤلف)، چنان بود که گویی به سبب آن، (فرهنگ اوبهی) :
به چشم اندرم دیدن از رون تست
به جسم اندرم جنبش از بون تست،
عنصری (از اسدی)
به چشم اندرم دیدن از رون تست
به جسم اندرم جنبش از بون تست،
عنصری (از اسدی)
- رون
سختی و شدت، ج، رون، (منتهی الارب) (از آنندراج) شدت، ج، رؤون، (اقرب الموارد)، رجوع به رؤون شود
- رون
نام قصبه ای است از هند که زادگاه ابوالفرج رونی است، (فرهنگ جهانگیری) (از برهان)، این قول خطاست و او از اهل رونه است که از قرای نیشابور است، رجوع به مادۀ رونه شود
- رون
بنا به نوشتۀ مؤلف تاریخ سیستان از نواحی سیستان بوده است ولی محل دقیق آن را معلوم نکرده است، رجوع به تاریخ سیستان ص 140 و 156 و 375 و 378 و 391 شود
- رون (رَ وِ)
دهی از بخش کهنوج شهرستان جیرفت. سکنۀ آن 100 تن آب آن از رودخانه. محصول عمده آنجا خرما. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
- رون (رَ وَ)
آزمایش بود. (لغت فرس اسدی) (فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ اوبهی). آزمایش و امتحان. (از آنندراج) (از انجمن آرا) (برهان) :
کرد باید مرمرا واو را رون
شیر تا تیمار دارد خویشتن.
رودکی.
، آرنج. رونک. (یادداشت مؤلف)
کرد باید مرمرا واو را رون
شیر تا تیمار دارد خویشتن.
رودکی.
، آرنج. رونک. (یادداشت مؤلف)
- رون (رَ)
نهایت مشاره که کرد زمین باشد. (از منتهی الارب) (از آنندراج). اقصای مشاره. (از اقرب الموارد)
- رون
سختی سبب جهت علت. یا به رون به سبب بجهت. امتحان آزمایش
- رون ((رَ وَ))
آزمایش
- رون
سبب، جهت
- رون
جارویی که از دسته کردن شاخه های نازک درست شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
در آیین زردشتی نان کوچکی که برای بعضی مراسم مذهبی می پزند و جلو موبد می گذارند و موبد با خواندن کلماتی از اوستا و دعای مخصوصی نان را متبرک کرده و سپس میان حاضران قسمت می کنند، دعایی که در این مراسم به وسیلۀ موبد خوانده می شود
مقابل بیرون، میان چیزی یا جایی، دل، برای مثال تا توانی درون کس مخراش / کاندراین راه خارها باشد (سعدی - ۸۳) ، کنایه از ضمیر، باطن، برای مثال درون ها تیره شد باشد که از غیب / چراغی برکند خلوت نشینی (حافظ - ۹۴۶)
سرکش توسن اسب یا استری که از سوار اطاعت نکند سرکش توسن: (بر مرکبی حرون سوار شد)
