معنی رصود در لغت نامه دهخدا

بجایی مقیم شدن. (مصادر اللغۀ زوزنی)، چشم داشتن. (مصادر اللغۀ زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (دهار) (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 52)، راه نگاه داشتن. (مصادر اللغۀ زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 52). و رجوع به رصد شود

معنی رصود در لغت نامه دهخدا

ماده شتری که منتظر نوبت آب باشد. (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (منتهی الارب). ماده شتری که منتظر آب خوردن شتر دیگری است تا پس از آن بیاشامد. (از اقرب الموارد)

معنی رصود - جستجوی لغت در جدول جو

رصود

لغت نامه دهخدا

رصود

لغت نامه دهخدا

رکود

آرام گرفتن، ساکن شدن، برجای بودن، ایستادن مثل ایستادن آب یا باد، بازایستادن

فرهنگ فارسی عمید

راود

زمین پشته پشته و پرآب و علف، زمین پست و بلند که گیاه بسیار در آن روییده باشد، سبزه زار، چراگاه

فرهنگ فارسی عمید

مرصود

ویژگی ستاره ای که وضع آن در رصد خانه معلوم شده، رصد شده

فرهنگ فارسی عمید

صرود

شهرهایی که هوای آن ها بسیار سرد باشد، سرزمین های سرد، سردسیر

فرهنگ فارسی عمید

رنود

رندها، زیرک ها، زرنگ ها، حیله گر ها، بی باک ها، بی قیدها، لاابالی ها، پست و فرومایگان، جمع واژۀ رند

فرهنگ فارسی عمید

رقود

خوابیدن، خفتن، جمع راقد، خفتگان، خوابیدگان

فرهنگ فارسی عمید

مرصود

(مَ)

نعت مفعولی از مصدر رصد. رجوع به رصد شود. چشم داشته شده، از رصدمعلوم کرده شده. (ناظم الاطباء) ، أرض مرصود، نعت است از رصد، و رصد به معنی یک بار رسیدن باران است زمین را. (منتهی الارب). رجوع به مرصده شود

لغت نامه دهخدا