معنی رامشنه - جستجوی لغت در جدول جو

رامشنه(مِ نَ)

لغت نامه دهخدا

رامینا

(دخترانه)

بالا

فرهنگ نامهای ایرانی

رامینه

(دخترانه)

رامین

فرهنگ نامهای ایرانی

رامونا

(دخترانه)

نگهبان عاقل، لاتین نگهبان عاقل

فرهنگ نامهای ایرانی

رامشین

(دخترانه)

نام روستایی در نزدیکی سبزوار

فرهنگ نامهای ایرانی

رامشاد

(پسرانه)

مرکب از رام (آرام یا مطیع) + شاد (خوشحال)

فرهنگ نامهای ایرانی

رافونه

(دخترانه)

پونه

فرهنگ نامهای ایرانی

رافونه

پونه، گیاهی خوش بو با ساقۀ بسیار کوتاه و برگ هایی شبیه برگ نعناع اما کوچک تر که بیشتر در کنار جوی ها می روید و خام خورده می شود

فرهنگ فارسی عمید

رازینه

پله، پلکان، پاشیب، راهرو اتاق یا پشت بام که دارای پله باشد

فرهنگ فارسی عمید

رامشگاه

جای آسودگی و آرامش، جای رامش، جای عیش وطرب

فرهنگ فارسی عمید

پایشنه

پاشنه، قسمت عقب کف پا مثلاً پاشنۀ پا، آن قسمت از ته کفش که زیر پاشنۀ پا واقع می شود مثلاً پاشنۀ کفش، لبۀ عقب کفش که پشت پاشنۀ پا را می گیرد و اگر آن را بخوابانند زیر پاشنۀ پا می رود

فرهنگ فارسی عمید

رامشگر

نوازنده و خواننده، خنیاگر، مطرب، برای مثال ز رامشگران رامشی کن طلب / که رامش بود نزد رامشگران (منوچهری - ۷۶)

فرهنگ فارسی عمید

پایشنه

(یِ نَ/ نِ)

پاشنه: و ساق مر دلو را و دوپای و پایشنه حوت را. (التفهیم). سر او حمل و پایشنۀ پای سوی او آورده. (التفهیم). (زحل دلالت کند بر) کوتاه انگشت پیچیده ساق بزرگ پایشنه. (التفهیم)

لغت نامه دهخدا

آرامشاه

نام پادشاهی مغولی در دهلی (607- 608 هجری قمری)

لغت نامه دهخدا

تامشطه

(مَ طَ)

مأخوذ از بربری، رازیانه. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی - انگلیسی جانسن). و رجوع به تامساورت و تامشاورت شود

لغت نامه دهخدا

ارامنه

(اَ مِ نَ / نِ)

جمع واژۀ ارمنی

لغت نامه دهخدا

شامونه

(نَ / نِ)

ده یک من و نیمی. عشرمن و نیمی. (یادداشت مؤلف). عشر یک من و نیم

لغت نامه دهخدا

رامینه

(نَ / نِ)

رام. رامین. نام رامین است عاشق ویس. (از برهان). همان رام عاشق ویس و واضع چنگ است. (از فرهنگ رشیدی). و رجوع به رام و رامین و رامتین در همین لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

رامشگه

(مِ گَهْ)

مخفف رامشگاه. انجمن و مجلس شادی وخوشی. بزم عیش و طرب:
بیاراست رامشگهی شاهوار
شد ایوان بکردار باغ بهار.
فردوسی.
بفرمود کان بندی میزبان
بیاید به رامشگه مرزبان.
نظامی.
برامشگهت نیزبینم شگرف
حریفی نداری درین هر دو حرف.
نظامی.
، جای آسایش و فراغت. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

رامشه

(مِ شَ)

دهی است از دهستان جرقویۀ بخش حومه شهرستان شهرضا واقع در 95هزارگزی جنوب خاوری شهرضا، متصل براه رامشه به حسن آباد. این ده در کوهستان واقع شده و هوای آن معتدل است. سکنۀ آن 2786 تن میباشد. آب ده از قنات و رود خانه ایزدخواست تأمین میشود. محصول عمده آن غلات، پنبه، و انار و شغل مردم کشاورزی و دامپروری است. صنایعدستی زنان کرباس و قالی بافی میباشد. راه ماشین رو و دبستان و در حدود 10 باب دکان دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا