معنی ذماء در لغت نامه دهخدا

قوت دل، باقی جان در گلو بریده. باقی جان. (مهذب الاسماء). باقی جان در مذبوح. رمَق. تشنج مذبوح پس از ذبح: از سر ضرورت حقن دماء و صون ذماء به موادعت و مصالحت رسیده. (ترجمه تاریخ یمینی چ طهران ص 416). به أراقت دماء و افاتت ذماء باک نداشتی. همان کتاب ص 369. و جوالیقی گوید: اصل این کلمه دمار فارسی باشد که به معنی بقیۀ نفس است

معنی ذماء در لغت نامه دهخدا

جنبش. جنبیدن. حرکت کردن، قویدل گردیدن، آشکار کردن قوت دل را. ظاهر ساختن قوت قلب را، خذ ما ذمی لک، ای ارتفع لک، رنج رساندن. مشکل آمدن بر کسی

معنی ذماء در فرهنگ لغت هوشیار

حرکت کردن، جنبیدن حرکت کردن، قوی دل گردیدن، آشکار کردن، قوت دل را، قوت دل باقی جان رمق. جنبیدن جا به جا شدن، نیمه جانی نیمه جان شدن، نیرومندی

معنی ذماء در فرهنگ فارسی معین

جنبیدن، حرکت کردن، قوی تر گردیدن، آشکار کردن قوت دل را، قوت دل، رمق

معنی ذماء - جستجوی لغت در جدول جو

ذماء

لغت نامه دهخدا

ذماء

لغت نامه دهخدا

ذماء

فرهنگ لغت هوشیار

ذماء

فرهنگ فارسی معین

ذمار

آنچه نگهداری و حمایتش بر شخص واجب و سزاوار باشد از زن و فرزند و اهل و خانواده و حرم

فرهنگ فارسی عمید

ذکاء

تیزهوش شدن، تیزخاطر شدن، زیرک شدن، تیزهوشی، زیرکی

فرهنگ فارسی عمید

ذمام

حق، حرمت، واجب، زینهار

فرهنگ فارسی عمید

عماء

ابر مرتفع، ابر پرباران

فرهنگ فارسی عمید

اماء

امه ها، کنیزان، جمع واژۀ امه

فرهنگ فارسی عمید

اذماء

(قُ نُ / نِ / نَ)

سخت زدن کسی را. (منتهی الارب). نیمه جان گذاشتن کسی را. بر باقی جان گذاشتن کسی را. (منتهی الارب). بر باقی جان گذاشتن نیم مرده ای را

لغت نامه دهخدا

خذماء

(خَ)

بز ماده ای که گوش آن از پهنا کفانیده شده. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

وذماء

(وَ)

زن نازاینده. (منتهی الارب) (آنندراج). زن نازا. (ناظم الاطباء). عاقر. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

نماء

نما در فارسی افزونی، بالیدگی گوالش، فربهی، گران شدن نرخ، پر رنگ شدن افزون شدن زیادشدن، بالیدن رشد کردن، افزونی، بالش رشد بالیدگی نمو. یا نشو و نما. نشو: و نشو و نماء درمیان اعراب اتفاق افتاد. توضیح نماء (بمعنی نمو) که اغلب بضم نون خوانده میشود بفتح نون است)

فرهنگ لغت هوشیار