- دم
- دقیقه، لحظه، نفس، آن، ثانیه
معنی دم - جستجوی لغت در جدول جو
- دم
- نفس و هوائی که بواسطه حرکات آلات تنفس در شش داخل می شود و از آن خارج می گردد و بمعنای خون هم است و لحظه و وقت هم گویند
- دم
- عضو بدن حیوان که در انتهای تنه و بالای مقعد او قرار دارد و در حیوانات چهارپا در پشت پای آن ها آویزان است،
در پرندگان پرهایی است که در انتهای بدن آن ها می روید و در بعضی دراز و آویخته و در بعضی کوتاه و پهن است،
ساقۀ کوتاه و باریکی که میوه یا دانه به وسیلۀ آن به شاخۀ درخت یا گیاه اتصال دارد
دم گاو: دوال یا تسمه که آن را به شکل دم گاو تابیده باشند و مانند تازیانه به کار ببرند، دوال ستبر که با آن طبل بزنند، در موسیقی نفیر، بوق
دم گرگ: کنایه از روشنایی که در آخر شب در جانب مشرق پدیدار شود و گمان رود که فجر است لکن فجر صادق نیست و باز در تاریکی محو می شود تا هنگامی که فجر صادق طلوع کند، صبح کاذب، فجر کاذب،برای مثال تابان دم گرگ در سحرگاه / چون یوسف چاهی از بن چاه (نظامی۳ - ۴۶۲)
- دم ((دُ))
- دنب، زایده ای است کم و بیش دراز که از تعدد مهره های استخوان در دنبالچه به وجود آمده است، در جانوران چهارپا به شکل دسته ای مو در پشت پاها آویزان است و در پرندگان به شکل پرهایی که در پایان بدن آن روییده
- دم
- خون، جمع دماء
- دم ((دَ))
- نفس، هوایی که با نفس کشیدن به داخل ریه فرستاده می شود، لحظه، هنگام، کنار و لبه چیزی، دهان، کنایه از نخوت و تکبر، بانگ، خروش، بوی، عطر
- دم
- نفس، دمیدن هوا، بن مضارع دمیدن،
در علم زیست شناسی هوایی که در حال تنفس از بینی و دهان به ریه داخل می شود، بخار،
هوای خفه، هوای سنگین که قابل تنفس نباشد مثلاً این مستراح دم دارد،
آه، بانگ و آواز، کنایه از لحظه، هنگام، وقت، لب و کنار چیزی، لبۀ تیز کارد و شمشیر،
دمه، آلتی شبیه انبان که در کنار کورۀ آهنگری یا زرگری قرار می دهند و با دمیدن آن آتش را شعله ور می سازند،
کنایه از باد، کنایه از بو، جرعه
خون
دم بخت: ویژگی دربارۀ دختری که به سن بلوغ رسیده و آمادۀ شوهر کردن باشد
دم بر آوردن: بیرون دادن هوا از ریه، زفیر، کنایه از لب به سخن گشودن، سخن گفتن
دم در کشیدن: کنایه از سکوت کردن، ساکت شدن، خاموش شدن
دم زدن: نفس کشیدن، تنفس کردن، کنایه از لب به سخن گشودن، حرف زدن
دم سرد: کنایه از سخنی که در شنونده اثر نکند، آه سرد که از روی نومیدی از سینه برآورند
دم فرو بردن: فرو بردن هوا به ریه، شهیق
دم فرو بستن: کنایه از خاموش شدن، ساکت شدن، سکوت کردن
دم کشیدن: رنگ پس دادن و آماده شدن چای یا چیز دیگر که آن را دم کرده باشند، پخته شدن برنج که آن را در دیگ ریخته و دم کرده باشند
دم گرفتن: در روضه خوانی و عزاداری، شعری را که روضه خوان یا نوحه خوان می خواند دسته جمعی خواندن و تکرارکردن، سکوت کردن یا دست از کار کشیدن برای استراحت و نفس تازه کردن
دم گرم: بیان گیرا، سخنی که در شنونده اثر کند، آه گرم
دم و دستگاه: کنایه از اسباب و لوازم زندگانی، شکوه و جلال، اسباب و آلات کاری
دم و دود: دایر بودن بساط چای و قلیان و پخت و پز و لوازم مهمانی، دود و دم
دم کردن: باد کردن، ورم کردن، چای را در قوری ریختن و آب جوش روی آن بستن، داروی گیاهی را مانند چای در آب جوش ریختن و روی آتش گذاشتن که طعم و رنگ خود را پس بدهد، برنج را پس از آب کش کردن در دیگ برگرداندن و روی دیگ را آتش ریختن که آب آن خشک و برنج پخته و ملایم شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مغز پرور: بویه دار خوشبوی آنچه که مغز را فرح بخشد، معطر خوشبوی: گل دماغ پرور
ریشه های گوشت توضیح: در دکانهای کبابی و چلو کبابی گوشتی را که برای تهیه کباب آماده کرده اند بدوا همه رگ و ریشه های آنرا با کارد جدا کنند. این رگ وریشه ها را دمار گویند. و آنها را بنام دماری بفقیران فروشند و آنان آنها را پخته و سوپ رقیقی تهیه کرده و خورند. یا دمار از کسی (روزگار کسی یا نهاد کسی) بر آوردن (در آوردن) او را بسیار عذاب دادن ویرا سخت شکنجه دادن
