معنی درغستان - جستجوی لغت در جدول جو

درغستان(دُ رِ غِ)

لغت نامه دهخدا

جایی که چندین باغ پهلوی یکدیگر باشد، برای مثال سروی چو تو می باید تا باغ بیاراید / گر در همه باغستان سروی نبود شاید (سعدی۲ - ۴۴۴)

فرهنگ فارسی عمید

داغستان

دل داغدار و پردرد و غم

فرهنگ فارسی عمید

دردستان

ستانندۀ درد، آنکه یا آنچه درد و مرض را بردارد و برطرف سازد، دردبرچین، دردچین

فرهنگ فارسی عمید

دادستان

نمایندۀ دولت در دادگاه که ادعانامه دربارۀ تبهکاران صادر می کند، مدعی العموم، کسی که داد کسی را از دیگری بگیرد، ستانندۀ داد، داور، دادرس

فرهنگ فارسی عمید

برگستان

برگستوان، روپوش و زره مخصوصی که هنگام جنگ بر تن می کردند یا روی اسب می انداختند

فرهنگ فارسی عمید

سروستان

جایی که درخت سرو بسیار باشد، در موسیقی لحنی از سی لحن باربد، برای مثال چو بر دستان «سروستان» گذشتی / صبا سالی به سروستان نگشتی (نظامی۱۴ - ۱۸۰)

فرهنگ فارسی عمید

داغستانی

در ردیف های آوازی، گوشه ای در همایون، در ردیف های آوازی، گوشه ای در دشتی

فرهنگ فارسی عمید

درختستان

محلی که در آن درختان بسیار باشد، درختزار، جای پر درخت

فرهنگ فارسی عمید

دادستان

جای داد، محل عدل و داد، جای داد دادن و داوری کردن، برای مثال من شکستم حرمت ایمان او / پس یمینم برد دادستان او (مولوی - ۴۰۱)

فرهنگ فارسی عمید

دل ستان

دل ستاننده، دلربا، دلبر، دلکش، معشوق

فرهنگ فارسی عمید

داغستان

(غِ)

از: داغ، به معنی نشان آهن تفته و غم و اندوه و درد و مصیبت + ستان، پسوند مکان:
به داغستان دل دادی سپه سالاری دردم
به ملک غم ز آهم منصب صاحب لوائی ده.
مخلص کاشی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

داغستان

(غِ)

مرکب از داش، تاش به معنی، سنگ و دگمه، کوفت، به معنی کوفته بسنگ یا سنگ کوفته. و در تداول به معنی سخت محکم، که بدین زودیها پاره نشود (جامه). پرتاب. داش دیمه

لغت نامه دهخدا

دردستان

(دَ زَ دَ / دِ)

دردستاننده. دردچین. ستانندۀ درد. دردگیرنده، بمجاز، غمخوار:
من دردستان تو نهانی
تو درد دل که می ستانی ؟
نظامی

لغت نامه دهخدا

درستان

(دَ رَ)

درستاران. شاگردانه باشد و آن درمی چند است که بعد از اجرت استاد به شاگرد دهند. (برهان) (آنندراج). نوداران. (اوبهی). این صورت کلمه در برهان و دیگر فرهنگها گویا غلط و صحیح آن دستاران باشد. (یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به دستاران شود

لغت نامه دهخدا