جدول جو
جدول جو

معنی دختربچه - جستجوی لغت در جدول جو

دختربچه
(دُ تَ بَ چَ / چِ / بَچْ چَ / چِ)
دختر کوچک. دختری که بیش از هفت هشت سال نداشته باشد. دختر هفت هشت ساله. صبیه، خردسال بچه ای که دختر باشد. فرزند خردسال مادینه
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از دفترچه
تصویر دفترچه
دفتر کوچک
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از شتربچه
تصویر شتربچه
بچۀ شتر
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از دخترباره
تصویر دخترباره
دختردوست، دخترباز
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از تربچه
تصویر تربچه
از سبزی های خوردنی از نوع ترب. ریشۀ آن سرخ رنگ و کوچک تر از ترب، دارای ویتامین های a، b و c و املاح معدنی است. برگ آن نیز مقداری ویتامین c دارد
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از دربچه
تصویر دربچه
در کوچک دریچه
فرهنگ فارسی عمید
(دُ تَ رَ / رِ)
بکارت و دخترگی و دوشیزگی باشد. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی). دوشیزگی و بکارت و دخترک هم گویند. (لغت محلی شوشتر). دخترگی. غنچۀ ناسفته. دوشیزه. بکارت. (یادداشت مؤلف). رجوع به دوشیزگی شود، مهری که بر کیسه نهند. (آنندراج) (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(دَ چَ / دَ بَ چَ / چِ)
مصغر درب. دریچه. در کوچک. (آنندراج). در خرد. درچه:
روز و شب دربچۀ مشرق و مغرب باز است
ورنه از تنگی این خانه نفس می گیرد.
ملاطغرا (از آنندراج)
لغت نامه دهخدا
(تُ رُ چَ / چِ)
ترب از قسم خردگونه، و از آن پاره ای سپید و برخی سرخ باشد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
لغت نامه دهخدا
(خَ بَچْ چَ / چِ)
کره خر. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(تَ)
بریدن و اندام اندام جدا کردن چیزی را گویند. (از منتهی الارب) (متن اللغه) (معجم الوسیط)
لغت نامه دهخدا
(شُ تُ بَچْ چَ/ چِ)
بچۀ شتر. کرۀ شتر. شترکره. اشتربچه. بکر. رام. شتی. سخی. (منتهی الارب) :
شتربچه با مادر خویش گفت
پس از رفتن آخر زمانی بخفت.
سعدی.
خل ّ، شتربچۀ نر به سال دو درآمده. سلیل، شتربچۀ نوزاده. شجعه،شتربچه که مادرش آن را ناقص خلقت زاده باشد. فصیل، شتربچۀ از مادر جداشده. قرمل، شتربچۀ بختی. قعود،، شتربچۀ از مادر جداشده. لطیم، شتربچۀ سهیل دیده. هبع، شتربچه که در آخر نتاج زاده باشد. هجنع، شتربچه که در شدت گرما زاده باشد. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(دَ تَ چَ / چِ)
مصغر دفتر. (آنندراج). دفتر کوچک. (لغات فرهنگستان). دفتر خرد. کتابچه.
، مزیدعلیه دفتر. (از آنندراج) :
مشهور به عشق تو ستمگر گشتم
حرف غم عشقم که مکرر گشتم
می ناز که مثل تو ندیدم هرچند
دفترچۀ حسن را سراسر گشتم.
فیاض (از آنندراج)
لغت نامه دهخدا
(دُ تَ نَ / نِ)
خاص دختران.
- لباس دخترانه، جامه که پوشیدن دختران را باشد.
- مدرسه دخترانه، آموزشگاه که دانش آموزان آن دختر باشند
لغت نامه دهخدا
(دُ تَ رَ / رِ)
دختر دوست. دخترپرست. (ناظم الاطباء). دخترباز. که میل شدید بدختران و معاشرت با آنان داشته باشد
لغت نامه دهخدا
(دُ تَ رِ عَمْ مَ / مِ)
فرزند مادینۀ خواهر پدر. بنت عم. عمه قزی
لغت نامه دهخدا
(دُ تَ نَ / نِ)
از جنس دختر. نوع دختر. از دختر. منسوب به دختر. (یادداشت مؤلف). مقابل پسرینه، دختر جوان بسن بلوغ رسیده که قابل شوهر دادن باشد
لغت نامه دهخدا
(دِ رَ بَ چَ / بَچْ چَ / چِ)
پاجوش. (یادداشت مرحوم دهخدا) : چون خواهند که درخت شاه بلوط را بکارند درخت بچگان که بروید برکشند و بازنشانند. (فلاحت نامه)
لغت نامه دهخدا
(اُ تُ بَچْ چَ / چِ)
شترکره. کره شتر. بوّ
لغت نامه دهخدا
(دُ تَ چَ / چِ)
مرکّب از: دختر+ چه، پسوند تصغیر، دختر کوچک و خرد. دختری که قابل زناشویی نباشد. (یادداشت مؤلف). کودک مادینۀ خردسال
لغت نامه دهخدا
تصویری از دختر بچه
تصویر دختر بچه
دختر کوچک
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از دفترچه
تصویر دفترچه
دفتر کوچک
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از دربچه
تصویر دربچه
دریچه، در کوچک
فرهنگ لغت هوشیار
گونه ای ترب که یکساله است و جزو سبزیهای خوردنی مصرف میشود. ریشه این گیاه از تربهای معمولی کوچکتر و بیخ وی سرخ است
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از دخترینه
تصویر دخترینه
دختر جوان
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از دفترچه
تصویر دفترچه
((~. چِ))
دفتر کوچک
دفترچه پس انداز: دفترچه ای که بانک یا مؤسسه مالی به هر دارنده حساب پس انداز می دهد و در آن مبلغ موجودی و دریافتی یا پرداختی را ثبت می کند
فرهنگ فارسی معین
تصویری از تربچه
تصویر تربچه
((تُ رُ چِ))
گونه ای ترب است، کوچکتر از ترب که ریشه آن قرمز است
فرهنگ فارسی معین
دریچه
فرهنگ گویش مازندرانی