- خراشنده (خَ شَ دَ / دِ)
ایجاد خراش کننده. آنکه بخراشد. آنکه ایجاد خراش کند
معنی خراشنده - جستجوی لغت در جدول جو
- خراشنده
خراش دهنده
- خراشنده ((خَ شَ دِ))
خراش دهنده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خُ شَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
آنکه می خروشد:
غم عاشقی ناچشیده ولیکن
خروشنده چون عاشق ازناتوانی.
فرخی.
هلع، خروشنده از ناشکیبایی. (منتهی الارب)
غم عاشقی ناچشیده ولیکن
خروشنده چون عاشق ازناتوانی.
فرخی.
هلع، خروشنده از ناشکیبایی. (منتهی الارب)
(خَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
شخوده. (یادداشت بخط مؤلف). خشوده. (صحاح الفرس). آنچه خراش برداشته. خراش خورده:
ز بس که کآورد درد چشمش به افغان
گلوی خراشیده ز افغان نماید.
خاقانی.
چو شه دید کز سنگ پولادسای
خراشیده می شد سم چارپای.
نظامی.
جلفه، پارۀ خراشیده از پوست. (منتهی الارب).
- روی خراشیده،صورت خراش برداشته:
بیامد چو سودابه را دید روی
خراشیده و کاخ پرگفتگوی
ز هر کس بپرسید و شد تنگدل
ندانست کردار آن سنگدل.
فردوسی.
ز بس خون که هر جای پاشیده بود
زمین همچو روی خراشیده بود.
اسدی (گرشاسب نامه).
هر اشک روان، روان گردد و هر روی خراشیده. (ترجمه تاریخ یمینی)
ز بس که کآورد درد چشمش به افغان
گلوی خراشیده ز افغان نماید.
خاقانی.
چو شه دید کز سنگ پولادسای
خراشیده می شد سم چارپای.
نظامی.
جلفه، پارۀ خراشیده از پوست. (منتهی الارب).
- روی خراشیده،صورت خراش برداشته:
بیامد چو سودابه را دید روی
خراشیده و کاخ پرگفتگوی
ز هر کس بپرسید و شد تنگدل
ندانست کردار آن سنگدل.
فردوسی.
ز بس خون که هر جای پاشیده بود
زمین همچو روی خراشیده بود.
اسدی (گرشاسب نامه).
هر اشک روان، روان گردد و هر روی خراشیده. (ترجمه تاریخ یمینی)
(خَ مَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
کسی که با شوکت و حشمت و ناز و بزرگواری راه می رود و می خرامد. کسی که با زیبایی می خرامد. سیرکننده با ناز. (از ناظم الاطباء) :
مجلس تو ز نکورویان چون باغ بهار
پرتذروان خرامنده و کبکان دری.
فرخی.
خرامنده می گشت بر پشت بور
بگور افکنی همچو بهرام گور.
نظامی.
جهاندار در موکب خاص خویش
خرامنده بر کبک رقاص خویش.
نظامی.
آن خرامنده ماه خرگاهی
شد طلبکار آب چون ماهی.
نظامی.
زیّافه، شتر خرامنده. (السامی فی الاسامی).
میّاس، خرامنده. متقدی، خرامنده بناز. (منتهی الارب)
مجلس تو ز نکورویان چون باغ بهار
پرتذروان خرامنده و کبکان دری.
فرخی.
خرامنده می گشت بر پشت بور
بگور افکنی همچو بهرام گور.
نظامی.
جهاندار در موکب خاص خویش
خرامنده بر کبک رقاص خویش.
نظامی.
آن خرامنده ماه خرگاهی
شد طلبکار آب چون ماهی.
نظامی.
زیّافه، شتر خرامنده. (السامی فی الاسامی).
میّاس، خرامنده. متقدی، خرامنده بناز. (منتهی الارب)
