معنی خجول در لغت نامه دهخدا

شرمگین. شرمگن. شرمسار. آنکه بسیار شرم آورد. شرمناک

معنی خجول در فرهنگ لغت هوشیار

در تازی خجلان: شوره ور چکسا شرمین شرمگین شرم زده شرمسار

معنی خجول در فرهنگ واژه مترادف متضاد

خجالتی، شرم رو، کمرو، محجوب، متضاد: پررو، گستاخ

معنی خجول - جستجوی لغت در جدول جو

خجول(خَ)

لغت نامه دهخدا

خجول

فرهنگ لغت هوشیار

خجول((خَ))

فرهنگ فارسی معین

خجول

فرهنگ واژه فارسی سره

خجول

فرهنگ واژه مترادف متضاد

بجول

استخوانی که در مچ پایین دو غوزک قرار دارد، استخوان بندگاه پا و ساق، شتالنگ، کعب

فرهنگ فارسی عمید

خمول

گمنام شدن، بی نام ونشان شدن، گمنامی

فرهنگ فارسی عمید

خیول

خیل ها، گروه ها، گروه سواران ها، قبیله ها، طایفه ها، جمع واژۀ خیل

فرهنگ فارسی عمید

خجکول

گدا، نادار، بینوا، آنکه وجه معاش خود را به رایگان از دیگران طلب کند

فرهنگ فارسی عمید

عجول

شتابنده، کسی که با سرعت و شتاب کاری انجام می دهد

فرهنگ فارسی عمید

خجوم

(خَ)

زن فراخ شرم. (از منتهی الارب). المراءه الواسعه الهن. (متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

خجوه

(خَجْ وَ)

قریتی است به افغانستان در 34500 گزی جنوب شرقی خم از دروازه متعلق به بدخشان. این قریه در خط 71 درجه و 48 ثانیۀ طول شرقی و 38 درجه و 12 دقیقه و 6 ثانیۀ عرض شمالی قرار دارد. (از قاموس جغرافیایی افغانستان ج 2)

لغت نامه دهخدا

ختول

(خَ)

گرگ مکار و حیله باز و فریبنده و گستاخ. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (متن اللغه) (معجم الوسیط) ، حیله گر. مکار. خادع. (متن اللغه) (معجم الوسیط)

لغت نامه دهخدا

خاول

(وُ)

مورچه را گویند که از موذیات است. (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری) (آنندراج) (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 372) (ناظم الاطباء) :
از آرزوی قد چو سروت براستی
بر من زمانه تنگ تر از چشم خاول است.
ابن یمین (از فرهنگ جهانگیری).
رجوع به خاور شود

لغت نامه دهخدا

خاول

نام کوتلی است واقع در 49 هزارگزی شرق خیرآباد حکومت بدخشان، واقع بین خط 71 درجه و 30 دقیقه و 56 ثانیۀ طول شرقی و 37 درجۀ عرض شمالی. (از قاموس جغرافیایی افغانستان ج 2)

لغت نامه دهخدا

بجول

(اِ)

معظم و مکرم گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). بجاله، مانع رشد جسمی شدن: فلان بیماری او را چزاند، مایۀ سوختن و پژمرده شدن او شد

لغت نامه دهخدا

بجول

(بُ)

استخوان شتالنگ که نام عربیش کعب است. (برهان قاطع) (فرهنگ نظام). بژل. بژول. کعب. اشتالنگ. غاب. قاب. بجل به حذف واو نیز به همین معنی است. (آنندراج). قاب که کودکان بازند. (یادداشت مؤلف). بجل. (ناظم الاطباء) ، تعذیب کردن و آن نوعی از سیاست می باشد. (آنندراج)

استخوان شتالنگ که نام عربیش کعب است. (برهان قاطع) (فرهنگ نظام). بژل. بژول. کعب. اشتالنگ. غاب. قاب. بجل به حذف واو نیز به همین معنی است. (آنندراج). قاب که کودکان بازند. (یادداشت مؤلف). بُجُل. (ناظم الاطباء) ، تعذیب کردن و آن نوعی از سیاست می باشد. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خجوج

(خَ)

باد سخت وزان. (از آنندراج) (ناظم الاطباء). باد سخت. (مهذب الاسماء). خجوجاه. (منتهی الارب) ، باد وزان سخت درپیچان. (از آنندراج) (ناظم الاطباء). خجوجاه. (منتهی الارب) ، گردباد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خجوله

(خِ جَ / جو لَ / لِ)

آبله را گویند که بسبب کار کردن یاسوختن و راه رفتن در دست و پا و اعضا بهم رسد. (از برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (فرهنگ ضیاء) (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 390). تاول. (فرهنگ جهانگیری)

لغت نامه دهخدا