- خاستگاه
جای برخاستن، مبدا
معنی خاستگاه - جستجوی لغت در جدول جو
- خاستگاه
مبداء، محل برخاستن، جایگاه بلند شدن و طلوع کردن
- خاستگاه
جای بلند شدن
- خاستگاه
جایی که چیزی ازآن برمی خیزد یا در آن پدید می آید، منشأ، منبع
- خاستگاه
مبدا
- خاستگاه
خاستنگاه، مبدا
متضاد: مقصد، سرچشمه، منشا، منبع، تجلی گاه، تجلی گه
متضاد: مقصد، سرچشمه، منشا، منبع، تجلی گاه، تجلی گه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
هنگام چاشت، وقت چاشت، هنگامی از روز که آفتاب برآمده باشد، هنگام چاشت خوردن، چاشتگاهی، چاشتگاهان، برای مثال بسا کسا که چو من سوی خدمتش رفتند / به چاشتگاه غمین، شادمان شدند به شام (فرخی - ۲۴۱)
جای تاخت و تاز، جای دوانیدن اسب، در ورزش در مسابقات اسب سواری، خطی که اسب های دونده روی آن می دوند
کسی که دختر یا زنی را برای زناشویی بخواهد و با او صحبت کند، خواهان، خواهنده
محل جلوس مقر: کرده بروی نشستگاهی چست تخت بسته به تختهای درست. (هفت پیکر. چا. استانبول 212)، محل اقامت مقام
جای ایستادن، جای ایستادن وسایط نقلیه، فضایی ماهواره ای بزرگ و مجهز برای گردش بلندمدت در مدار زمین به صورت پایگاهی برای انجام مأموریت های اکتشافی، تحقیقات علمی، تعمیر ماهواره و مانند آن
جایی برای تمرین اسب سواری، خطی که اسب های دونده در اسب دوانی در آن می دوند
