معنی حلیس - جستجوی لغت در جدول جو

حلیس(حُ لَ)

لغت نامه دهخدا

حلیم

(پسرانه)

بردبار، شکیبا، از نامهای خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

آلیس

(دخترانه)

بانوی نجیب زاده، دختر اصیل، خانم با اصل و نسب

فرهنگ نامهای ایرانی

حلیم

خوراکی که از گندم و گوشت پختۀ له شده تهیه می شود

فرهنگ فارسی عمید

حلیت

زیور، زینت، پیرایه، صورت ظاهر انسان، هیئت انسان، چگونگی پیکر و رنگ چهره، حلیه

فرهنگ فارسی عمید

حلیه

زیور، زینت، پیرایه، صورت ظاهر انسان، هیئت انسان، چگونگی پیکر و رنگ چهره

فرهنگ فارسی عمید

حلیب

شیر، به ویژه شیر گاو یا گوسفند، شراب خرما

فرهنگ فارسی عمید

حبیس

محبوس، زندانی، آنچه در راه خدا وقف شده، زاهد که از مردم کناره گرفته و به عبادت خداوند می پردازد

فرهنگ فارسی عمید

جلیس

هم نشین، هم نشست، هم زانو، همدم

فرهنگ فارسی عمید

حلیف

هم عهد، هم پیمان، هم سوگند

فرهنگ فارسی عمید

هلیس

مارپیچ

فرهنگ لغت هوشیار

قلیس

زفت: مرد

فرهنگ لغت هوشیار

طلیس

کور، زندانی

فرهنگ لغت هوشیار

سلیس

روان این واژه را آنندراج از غیاث اللغات برگرفته معین با بهره گیری از خیام پور در فرهنگ فارسی می نویسد: (از منابعی که در دست است تنها در معیار اللغه دیده می شود) فرهنگ عربی به فارسی لاروی نیز واژه سلیس را نیاورده است فرانسوی شن

فرهنگ لغت هوشیار